คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 541/2500

การยกให้ที่ดินมือเปล่าและมอบการครอบครองให้ ผู้รับย่อมได้สิทธิครอบครองโดยสมบูรณ์ โดยมิต้องทำเป็นหนังสือและจดทะเบียนต่อเจ้าหน้าที่

ตาม ม.15 พ.ร.บ.ออกโฉนดที่ดิน(ฉบับที่ 6) พ.ศ. 2479 เพียงแต่ให้อำนาจพนักงานเจ้าหน้าที่สั่งผู้เข้ามาครอบครองที่ดินโดยไม่รับอนุญาตให้ออกไปจากที่ดินนั้นได้ ผู้ขัดคำสั่งมีผิด ไม่ใช่ให้มีอำนาจออกใบเหยียบย่ำทับที่เขาแล้วให้ผู้รับใบเหยียบย่ำมาฟ้องขับไล่เอาเอง.

เรื่องที่ดิน, ขอให้แสดงกรรมสิทธิ์

ได้ความว่า บิดาจำเลยยกที่ดินมือเปล่าและมอบการครอบครองให้จำเลย และจำเลยได้เข้าครอบครองปลูกต้นไม้ในที่รายพิพาทมาหลายปีแล้ว โจทก์เพิ่งได้รับใบเหยียบย่ำภายหลัง

ศาลฎีกาพิพากษายืนตามศาลล่างทั้งสองว่า การที่บิดายกที่ดินมือเปล่าและมอบการครอบครองให้แก่บุตร (จำเลย++ แล้วจำเลยได้สิทธิครอบครองโดยสมบูรณ์ โดยมิต้องทำเป็นหนังสือและจดทะเบียนต่อเจ้าหน้าที่)

แม้มาตรา ๑๕ แห่ง พ.ร.บ.ออกโฉนดที่ดิน (ฉบับที่ ๖) พ.ศ.๒๔๗๙ จะให้พนักงานเจ้าหน้าที่มีอำนาจสั่งให้ผู้เข้าครอบครองที่ดินโดยไม่ได้รับอนุญาตออกไปจากที่ดินนั้นได้ ถ้าขัดคำสั่งมีความผิดก็ดี นั่นเป็นเรื่องที่เจ้าหน้าที่จะพึงดำเนินการตามกฎหมาย ไม่ใช่ให้มีอำนาจออกไบเหยียบย่ำทับที่เขา แล้วให้ผู้รับใบเหยียบย่ำมาฟ้องขับไล่เอาเองเช่นนี้.