ข้อเท็จจริงได้ความว่า จำเลยเอาก้อนหินทุบตี โจทก์ถูกหน้าผากเปนแผล ๓ แห่งแล้วจำเลยกลับไปแจ้งความเท็จต่ออำเภอแลฟ้องเท็จต่อศาล หาว่า โจทก์ทำร้ายจำเลยแลแย่งชิงสมุดบัญชีทรัพย์
ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์ในข้อที่ให้จำเลยที่จำเลยฐานทำร้ายร่างกายตาม ม. ๒๕๔ แต่ข้อที่ศาลอุทธรณ์ยกฟ้อง โจทก์ในเรื่องฟ้องเท็จ โดยฟังว่า จำเลยทำไปเพื่อเปนการแก้ตัวให้พ้นผิดนั้น ศาลฎีกาให้แก้เสีย เพราะเห็นว่า จำเลยมีเจตนาร้ายเพื่อให้โจทก์รับอาญา จึงให้จำเลยที่จำเลยตาม ม. ๑๕๙ อีกกะทงหนึ่งรวมโทษ ๔ เดือน