โจทก์ฟ้องว่าจำเลยได้รับประกันตัวนายประสานและนายตันซึ่งต้องหาว่า ร่วมกันนำสินค้าหลบหนีภาษีไปจากการควบคุมของพนักงานอัยการและผิดนัดส่งตัวผู้ต้องหาพนักงานอัยการจึงสั่งปรับเป็นเงินสามหมื่นบาทแต่จำเลยเพิกเฉย ขอให้บังคับ
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยชำระค่าปรับเพียง ๓,๐๐๐ บาท กับดอกเบี้ย
โจทก์และจำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาได้พิเคราะห์ถึงทางได้เสียของโจทก์ทุกอย่างแล้ว เห็นว่า ผลเสียหายของโจทก์ก็คือต้องแยกฟ้องผู้ต้องหาอีก ๒ คนไปก่อนเท่านั้น ที่โจทก์อ้างว่า ถ้าศาลลดค่าปรับให้จำเลย ก็จะเป็นตัวอย่างให้นายประกันประวิงไม่ยอมชำระค่าปรับตามสัญญานั้น ศาลฎีกาเห็นว่า การที่ศาลจะสั่งลดค่าปรับเพียงใดหรือไม่นั้น ย่อมแล้วแต่พฤติการณ์เป็นเรื่อง ๆ ไป มิใช่เรื่องหนึ่งมีการลดค่าปรับแล้ว เรื่องอื่น ๆ จะต้องลดค่าปรับให้เหมือนกันก็หาไม่ สำหรับเรื่องนี้จำเลยนำตัวผู้ต้อง หามาส่งภายหลังจากที่โจทก์สั่งปรับเพียง ๓ วันแสดงว่าจำเลยมิได้เพิกเฉย ที่จะติดตามตัวผู้ต้องหามาส่งโจทก์และจำเลยมิได้บิดพลิ้วไม่ชำระค่าปรับ ตายรายงานพิจารณาของศาลชั้นต้นได้ความว่า หลังจากที่จำเลยส่งตัวผู้ต้องหาแล้ว จำเลยก็ขอลดค่าปรับลงเหลือ ๓,๐๐๐ บาท โจทก์ไม่ยอม
ศาลฎีกาเห็นว่า ที่ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์เห็นว่า ควรลดค่าปรับลงเหลือ ๓,๐๐๐ บาท เป็นการสมควรแก่กรณีแล้ว
พิพากษายืน