คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 555/2492

ในขณะพิจารณาคดี ได้มีกฎกระทรวงการคลังฉบับที่ 7 ออกตามความใน พระราชบัญญัติควบคุมการแลกเปลี่ยนเงิน 2485 ลงวันที่14 มีนาคม 2491 ยกเลิกความใน ข้อ 2,11 แห่งกฎกระทรวงการคลังฉบับที่ 1 อันเป็นบทบัญญัติความผิดในคดีแล้ว จึงต้องใช้กฎหมายที่มีโทษเบาแก่ผู้ต้องหาตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 8 จำเลยจึงไม่มีความผิด

โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยลอบพาธนบัตรรัฐบาลไทยอันเป็นเงินตราที่ชำระหนี้ได้ตามกฎหมายในประเทศไทย รวม 3,200 บาท เพื่อจะเดินทางไปต่างประเทศโดยมิได้รับอนุญาตจากรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังและมิได้ผ่านด่านศุลกากรโดยถูกต้อง ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติควบคุมการแลกเปลี่ยนเงิน และพระราชบัญญัติศุลกากร และริบของกลางจำเลยให้การปฏิเสธ ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติควบคุมการแลกเปลี่ยนเงิน 2485 มาตรา 8, 9 กฎกระทรวงการคลังออกตามความในมาตรา 9 ลงวันที่ 4 กรกฎาคม 2485 กฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 60 ปรับ 3,000 บาท ไม่ชำระค่าปรับจัดการตามมาตรา 18 ริบธนบัตรของกลางเพียง 2,800 บาท อีก 400 บาทคืนจำเลยศาลอุทธรณ์แก้ให้ปรับ 8,000 บาท ริบธนบัตรของกลางทั้งหมด

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ได้มีกฎกระทรวงฉบับที่ 7 (2491 ออกตามความในพระราชบัญญัติควบคุมการแลกเปลี่ยนเงิน 2485 ลงวันที่ 4 มีนาคม 2491 ยกเลิกความในข้อ 2, 11 แห่งกฎกระทรวงการคลังฉบับที่ 1 อันเป็นบทบัญญัติความผิดในกรณีนี้แล้ว จึงต้องใช้กฎหมายที่มีโทษเบาแก่ผู้ต้องหา ตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 8 จำเลยจึงไม่มีความผิด

พิพากษากลับให้ยกฟ้อง