คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 556/2480

ไม้ที่ผู้ตัดฟันได้รับอนุญาตโดยชอบด้วยกฎหมายแล้วผู้ใดชักลากออกจากป่าไม่มีความผิด

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยชักลากไม้ออกจากค่าโดยไม่ได้รับอนุญาต จำเลยให้การรับและว่าไม่ได้ตัดฟัน แต่ซื้อมาจากผู้มีชื่อดังนี้ ต้องถือว่าการตัดฟันไม้นั้นได้รับอนุญาตตามกฎหมาย

โจทก์ฟ้องว่าเจ้าพนักงานจับไม้ตะเคียนได้จากจำเลย ๒๒๖ ท่อน โดยจำเลยลากเอาไปจากป่าตำบลควนชมโดยมิได้รับอนุญาต จำเลยให้การว่าได้ซื้อมาจากผู้มีชื่อโดยไม่ได้ตัดฟันเอง แต่รับว่าการลากไม้ออกจากค่าไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงาน

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าในเรื่องตัดฟันชักลากกฎหมายใช้ถ้อยคำปะปนกันมาก ในคดีนี้ตามฟ้องและคำให้การต้องถือว่าเป็นไม้ตัดฟันโดยชอบด้วยกฎหมาย ฉะนั้นเพียงแต่การชักลากจึงไม่มีผิด ส่วนข้อที่โจทก์ว่าเป็นไม้นอนไพรนั้นเป็นเรื่องนอกประเด็น จึงพิพากษายกฟ้อง ยืนตามศาลอุทธรณ์