คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 558/2479

ในคดีที่ศาลชั้นต้นตัดสินลงโทษจำเลย จำเลยฝ่ายเดียวอุทธรณ์ ในชั้นโจทก์ฎีกา โจทก์จะขอให้ลงโทษจำเลยยิ่งกว่าที่ศาลชั้นต้นว่างไว้มิได้

คดีนี้โจทก์ฟ้องว่าจำเลยปล้นทรัพย์ขอให้ลงโทษตามมาตรา ๓๐๑-๖๓-๓๒ กับ พ.ร.บ.แก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายอาญา พ.ศ.๒๔๗๗ ฉะบับที่ ๔ ม.๗ ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยตามฟ้องโจทก์

จำเลยฝ่ายเดียวอุทธรณ์ศาลอุทธรณ์แก้ว่าจำเลยที่ ๑ ผู้เดียวมีผิดฐานรับของโจร

โจทก์ฎีกาในข้อเท็จจริงและขอให้ลงโทษจำเลยตามฟ้อง

ศาลฎีกาตัดสินว่าจำเลยได้ทำผิดจริงตามฟ้อง แต่ที่โจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษจำเลยตามฟ้องนั้น โจทก์มิได้อธิบายและมิได้อุทธรณ์ว่าศาลชั้นต้นลงโทษไม่เต็มตามฟ้องอย่างไร ศาลฎีกาจึงไม่มีเหตุจะแก้คำพิพากษายืนตามศาลชั้นต้นทุกประการ