คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 5586/2534

ทะเบียนบ้านเป็นเพียงหลักฐานของทางราชการ ที่ระบุว่าใครเป็นเจ้าของบ้านและมีใครอาศัยอยู่ในบ้าน ไม่ใช่หลักฐานแสดงกรรมสิทธิ์ในบ้าน ไม่มีกฎหมายบังคับให้ต้องมีพยานเอกสารมาแสดงจึงย่อมนำสืบพยานบุคคลเปลี่ยนแปลงแก้ไขได้ ไม่ต้องห้ามตามป.วิ.พ. มาตรา 94.

คดีนี้ศาลชั้นต้นพิพากษาตามยอมให้จำเลยที่ 1 ชำระหนี้แก่โจทก์พร้อมด้วยดอกเบี้ย จำเลยที่ 1 ไม่ชำระหนี้ โจทก์นำเจ้าพนักงานบังคับคดียึดบ้านของจำเลยที่ 1 เพื่อชำระหนี้ตามคำพิพากษา

ผู้ร้องยื่นคำร้องว่า บ้านดังกล่าวเป็นของผู้ร้อง ขอให้ปล่อยทรัพย์คืนแก่ผู้ร้อง

โจทก์ให้การว่า บ้านพิพาทเป็นของจำเลยที่ 1 ขอให้ยกคำร้อง

ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษาให้ยกคำร้อง

ผู้ร้องอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษายืน

ผู้ร้องฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ข้อเท็จจริงรับฟังได้ว่าบ้านพิพาทเป็นของจำเลยที่ 1 และวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า หลักฐานทะเบียนบ้านที่ระบุว่าผู้ร้องเป็นเจ้าบ้านเป็นเพียงหลักฐานของทางราชการที่ระบุว่าใครเป็นเจ้าบ้านและมีใครอาศัยอยู่ในบ้านดังกล่าวบ้าง ไม่ใช่หลักฐานแสดงกรรมสิทธิ์ในบ้าน ทั้งไม่มีกฏหมายบังคับให้ต้องมีพยานเอกสารมาแสดงโจทก์ย่อมนำสืบพยานบุคคลและศาลย่อมรับฟังพยานบุคคลได้ไม่ขัดต่อประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 94

พิพากษายืน.