คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 559/2479

จำเลยไปไถ่แหวนซึ่งเจ้าของไปจำนำไว้ตามคำขอร้องของเจ้าของแหวน ได้แล้วจึงเอามาเก็บไว้ ภายหลังเกิดคดีเป็นปัญหาว่า จำเลยได้รับเงินค่าไถ่จากเจ้าของแล้วหรือยังเช่นนี้ เป็นคดีแพ่งไม่เป็นข้ออ้างว่าจำเลยได้ยักยอกแหวนนั้น

ได้ความว่าเดิม ม.ได้นำแหวนไปจำนำไว้กับผู้มีชื่อหนึ่ง ต่อมาผู้รับจำนำได้เร่งรัดให้ ม. ไปไถ่แหวนคืน ม.จึงให้จำเลยนี้ไปไถ่โดยให้จำเลยออกเงินไปก่อนจำเลยไปไถ่ได้แหวนมาแล้วจึงเก็บแหวนไว้ ม. ได้ขอแหวนคืนจากจำเลยโดยอ้างว่าได้ชำระเงินให้แล้ว ฝ่ายจำเลยเถียงว่า ม.ยังมิได้ชำระเงินให้ จึงไม่ยอมคืนแหวนให้ไป โจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานยักยอก

ศาลฎีกาตัดสินว่าตามข้อเท็จจริงข้างต้นมีข้อโต้เถียงกันฉะเพาะว่าจำเลยได้รับเงินค่าไถ่มาจาก ม.แล้วหรือยัง ส่วนแหวนซึ่งเป็นตัวทรัพย์ที่ว่ายักยอกนั้นยังอยู่บริบูรณ์ จำเลยมิได้เบียดบังอย่างใด จึงเห็นว่าการโต้เถียงที่ว่าให้เงินแล้วหรือยังเป็นเพียงคดีแพ่งไม่เป็นข้ออ้างว่าจำเลยยักยอกแหวนได้ จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์ให้ยกฟ้องโจทก์