คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 563/2487

โจทฟ้องว่าเหตุเกิดที่ตำบนหนึ่งพิจารนาได้ความว่าเหตุเกิดอีกตำบนหนึ่งโจทยื่นคำร้องขอแก้ฟ้องว่าโจทกล่าวตามรายงานการสอบสวนซึ่งพนักงานสอบสวนเข้าไจผิดไปเพราะตำบนทั้งสองมีเขตติดต่อกันดังนี้สาลอนุญาตไห้แก้ฟ้องได้โดยถือว่ามีเหตุอันควน.

โจทฟ้องว่าจำเลยไช้ดาบฟันนายพริ้งมีบาดเจ็บ เหตุเกิดตำบนบึงน้ำเปรี้ยว อำเพอบึงน้ำเปรี้ยว จังหวัดฉะเชิงเซา

ได้ความว่าเหตุเกิดที่ตำบนโพรงอากาส เมื่อสืบผู้เสียหายได้ ๑ ปาก โจทยื่นคำร้องขอแก้ฟ้องฉเพาะตำบนที่เกิดเหตุว่าโจทกล่าวผิดพลาดไปโดยความจิงเหตุเกิดตำบนโพรงอากาส ที่กล่าวไนฟ้องว่าตำบนบางน้ำเปรี้ยวนั้น กล่าวตามรายงานการสอบสวนซึ่งพนักงานสอบสวนเข้าไจว่าเหตุเกิดตำบนบึงน้ำเปรี้ยวอันเปนตำบนที่ผู้เสียหายหยู่เพราะตำบนทั้งสองนี้เขตติดต่อกัน

สาลชั้นต้นอนุญาตไห้โจทแก้ฟ้องได้ และพิพากสาลงโทสจำเลย

สาลอุธรน์ฟังข้อเท็ดจิงเชื่อตามสาลชั้นต้น แต่เห็นว่าคำร้องโจทที่ขอแก้ฟ้องนั้น ไม่นับว่าโจทได้สแดงเหตุอันควนไม่อนุญาตไห้แก่ จึงพิพากสายกฟ้องตาม ป.ว.อ.มาตรา ๑๙๒.

โจทจำเลยดีกา สาลดีกาเห็นว่าเหตุที่โจทอ้างไนคำร้องขอแก้ฟ้องนั้นนับว่าเปนเหตุอันควนแล้ว และการขอแก้นี้ไม่ทำไห้จำเลยเสียเปรียบไนการต่อสู้คดีหย่างได จึงอนุญาตไห้โจทแก้ได้ และเหตุที่อ้างขอแก้นี้ไม่เหมือนกับคดีตามคำพิพากสาดีกาที่ ๔๒๕/๒๔๘๖ ส่วนข้อเท็ดจิงฟังตามสาลล่าง จึงพิพากสาแก้ไห้บังคับคดีลงโทสจำเลยตามคำพิพากสาสาลชั้นต้น.