คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 565/2492

ไม่ปรากฏว่ากระบือของเจ้าทรัพย์หายไปแต่เวลาใด แต่ไปพบจำเลยอยู่กับกระบือเป็นเวลากลางคืนแล้ว ถ้ากระบือหายไปในตอนเช้า ก็เป็นระยะเวลาห่างจากที่พบจำเลยกับกระบือมาก ทั้งระยะทางจากที่กระบือหาย จนถึงที่พบจำเลยกับกระบือห่างกันถึง 150 เส้น จึงยังสันนิษฐานไม่ได้ว่าจำเลยเป็นคนร้ายที่ลักกระบือไปจากทำเลเลี้ยง

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 293, 321 จำเลยให้การปฏิเสธ ศาลชั้นต้นพิพากษาจำคุกจำเลย 1 ปี 6 เดือนตามมาตรา 294ตอน 2

ศาลอุทธรณ์แก้ว่า จำเลยมีผิดตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 321ให้จำคุก 1 ปี

โจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษฐานลักทรัพย์

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ทางพิจารณามิได้ปรากฏว่ากระบือรายนี้ได้หายไปแต่เวลาใด เมื่อไปพบจำเลยอยู่กับกระบือ เป็นเวลากลางคืนแล้ว ถ้ากระบือหายไปตอนเช้าก็เป็นระยะเวลาห่างจากที่พบจำเลยกับกระบือมาก ทั้งระยะทางจากที่กระบือหายจนถึงที่พบจำเลยกับกระบือก็ห่างกันถึง 150 เส้น ยังสันนิษฐานไม่ได้ว่าจำเลยเป็นตัวผู้ร้ายที่ลักกระบือไปจากทำเลที่เลี้ยง ศาลอุทธรณ์พิพากษาชอบแล้ว

พิพากษายืน