คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 568/2494

ในกรณีที่ศาลชั้นต้นสั่งรับฎีกา แต่ปรากฎว่า ผู้ฎีกาเสียค่าขึ้นศาลในชั้นฎีกาขาด ศาลฎีกาจึงสั่งให้เรียกค่าขึ้นศาลให้ครบนั้น เมื่อจำเลยไม่ยอมชำระค่าธรรมเนียมที่ขาดโดยเพิกเฉยเสีย ศาลฎีกาก็พิพากษาให้ยกฎีกานั้นเสียและให้ค่าฤชาธรรมเนียมในชั้นฎีกาเป็นพับไปได้

คดีนี้ โจทก์ฟ้องเรียกเงิน ๓๔๐๒๖๐ บาท ๗๓ สตางค์ โดยอ้างว่า ได้จ่ายให้แก่จำเลยโดยพลั้งเผลอสำคัญผิด

จำเลยปฏิเสธและตัดฟ้อง

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้องตามข้อตัดฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายกคำพิพากษาศาลชั้นต้น ให้ศาลชั้นต้นพิพากษาใหม่ตามรูปคดี

จำเลยฎีกา

ศาลชั้นต้นสั่งรับฎีกา คดีปรากฎว่า จำเลยเสียค่าขึ้นศาลในชั้นฎีกาเพียง ๑๕ บาทอย่างเช่นฎีกาคำสั่ง ศาลฎีกาเห็นว่าคดีนี้เป็นคดีมีทุนทรัพย์สามแสนสี่หมื่นบาทเศษ จึงสั่งให้เรียกค่าขึ้นศาลให้ครบ จำเลยไม่ยอมชำระค่าธรรมเนียมที่ขาดโดยเพิกเฉยเสีย

ดังนี้ ศาลฎีกาจึงพิพากษาให้ยกฎีกาของจำเลยเสีย ค่าฤชาธรรมเนียมในชั้นนี้ให้เป็นพับ