โจทก์และบิดาโจทก์มีชื่อในโฉนดด้วยกันบิดาโจทก์ได้เอาไปจำนองในนามของตนเองและในฐานเปนผู้ปกครองโจทก์ไว้กับจำเลย ภายหลังบิดาโจทก์กับจำเลยทำสมยอมกันโอนที่ดินทั้งหมดให้แก่จำเลย เพื่อเกียจกันโจทก์ไม่ให้มีส่วนได้ดังนี้
โจทก์จะมีสิทธิไถ่ส่วนของโจทก์และทำลายสัญญายอมได้หรือไม่
ศาลเดิมเห็นว่าฟ้องโจทก์เปนอุทลุมตามฎีกาที่๒๓๙/๑๒๐ ให้ยกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าสัญญายอมนั้นไม่ชอบด้วยกฎหมายโจทก์มีสิทธิขอไถ่ส่วนของโจทก์ได้เมื่อแบ่งแยกโฉนดเพื่อไถ่ถอนไม่ตกลงกัน ให้ขายทอดตลาดใช้ต้นเงินและดอกเบี้ย เหลือเท่าใดให้โจทก์รับไป
ศาลฎีกาเห็นว่าโจทก์ฟ้องขอไถ่ส่วนของโจทก์ ไม่ได้ฟ้องบิดาโจทก์ด้วย ไม่เปนอุทลุมเมื่อบิดาโจทก์กับจำเลยทำสัญญายอมนั้น โจทก์ไม่ได้อยู่ในความปกครองของบิดาโจทก์ จึงเปนการไม่ชอบด้วยกฎหมาย ที่ศาลอุทธรณ์ตัดสินชอบแล้ว