โจทย์ฟ้องขอให้ห้ามจำเลยอย่าให้บุกรุกเข้าไปเกี่ยวข้องในที่นา ๒ ไร่ โจทก์จำเลยต่างโต้เถียงกันว่ามารดายกให้แก่ตน
ศาลเดิมตัดสินให้ขับไล่จำเลยโดยฟังว่าที่วิวาทนี้มารดายกให้แก่โจทก์
ศาลอุทธรณ์ตัดสินยกฟ้องโดยฟังว่าที่วิวาทเป็นของจำเลยโดยมารดายกให้และปกครองมา ๑๔-๑๕ ปีแล้ว
ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า โจทก์และจำเลยไม่มีหลักฐานเป็นหนังสือมาแสดงว่ามารดายกที่รายนี้ให้แก่ตนเลย และการที่โจทก์ทำนารายนี้มาจนมารดาตายนั้น จะฟังว่าปกครองดดยอำนาจของตนเองไม่ได้ ต้องฟังว่าที่รายนี้เป็นมฤดกของ ต.มารดาโจทก์และนางออนจำเลย และ ต.ตายยังไม่เกิน ๑ ปี โจทก์และนางออนจำเลยมีส่วนได้อยู่ด้วยกัน ถึงแม้โจทก์จะฟ้องขอเรียกเอาที่จากจำเลยทั้งหมดก็ดี ศาลก็มีอำนาจแบ่งได้ตาม พ.ร.บ. วิธีพิจารณาความแพ่ง ม.๓๙ ข้อ ๒ จึงตัดสินให้แบ่งที่วิวาทคนละครึ่ง