คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 577/2482

ฟ้องโจทก์ข้อ 1 ว่าจำเลยมีปืนไม่ได้รับอนุญาต ข้อ 2 ว่าจับจำเลยได้พร้อมด้วยใบอนุญาตขาดอายุแล้ว ขอให้ลงโทษตาม ม.52,59 ทางพิจารณาได้ความว่าปืนของกลางมีใบอนุญาตแต่ขาดอายุแล้วดังนี้ ลงโทษจำเลยตาม ม.59 ได้ ไม่เรียกว่าข้อเท็จจริงตามทางพิจารณา+กับฟ้อง

โจทก์ฟ้องจำเลยข้อ ๑ ว่า จำเลยมีปืนโดยมิได้รับอนุญาต ข้อ ๒ ว่าเจ้าพนักงานได้ตัว จำเลยและได้ในอนุญาตซึ่งขาดอายุแล้ว ๑ ฉะบับ ขอให้ลงโทษจำเลยตาม ม.๕๒,๕๙ และ ๖๐ พ.ร.บ.อาวุธปืนฯ

จำเลยให้การรับว่าปืนของจำเลยได้รับอนุญาตแล้ว หากใบอนุญาตขาดอายุ

ศาลฎีกาตัดสินว่าตามฟ้องของโจทก์ข้อ ๒ คงได้ความว่าจำเลยมีปืนที่มีใบอนุญาตขาดอายุแล้วอันเป็นผิดตาม ม.๕๙ ซึ่งโจทก์ก็ได้อ้างมาตรานี้มาท้ายฟ้องแล้ว จำเลยก็รับว่ามีใบอนุญาตซึ่งขาดอายุแล้วจริง เมื่อทางพิจารณาได้ความดังนี้ ความผิดของจำเลยเข้าอยู่ในฟ้องข้อ ๒ แล้ว จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์ที่ให้ลงโทษจำเลยตาม ม.๕๙ พ.ร.บ.อาวุธปืนฯ