คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 59/2488

ฆ่าสุกรในระหว่างเวลาใช้พ.ร.บ.ฆ่าขายโคกระบือแพะแกะและสุกร พ.ศ.2481 แต่คดีมาถึงศาลฎีกาเมื่อใช้ พ.ร.บ. อากรฆ่าสัตว์ พ.ศ. 2488 นั้น

ปัญหาในเรื่องการริบทรัพย์ศาลต้องใช้ พ.ร.บ. อากรฆ่าสัตว์ พ.ศ. 2488 ซึ่งให้ฆ่าสัตว์โดยได้รับอนุญาต ฉนั้นเครื่องมือฆ่าและทรากสัตว์ที่ฆ่าจะริบไม่ได้.

จำเลยฆ่าสุกรของจำเลยเอง โจทก์ขอให้ลงโทษตาม พ.ร.บ.ฆ่าขายโคแพะ-แกะ-และสุกรพ.ศ.๒๔๘๑ และริบของกลาง

ศาลชั้นต้นลงโทษตามฟ้อง แต่ไม่ริบของกลาง

โจทก์อุธรณ์ขอให้ริบตะกร้า มีด คันชั่งและเหล็กขอแขวนสุกรอันเป้นเครื่องมือทำผิด และริบเงินที่ขายทรากสุกร

ศาลอุทธรณ์เห็นว่ามีดเป็นเครื่องมือใช้กระทำผิดโดยตรงจึงต้องริบ จึงพิพากษาแก้ให้ริบฉะเพาะมีด

โจทก์ฎีกาขอให้ริบของกลางทั้งหมด

ศาลฎีกาเห็นว่า บัดนี้มี พ.ร.บ.อากรฆ่าสัตว์ พ.ศ. ๒๔๘๘ ยกเลิก พ.ร.บ. ฆ่าขายโค+++๒๔๘๑ เสียแล้ว และบัญญัติให้ความผิดอยู่ที่การไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงาน การริบทรัพย์ก็เป็นโทษชนิดหนึ่งตามมาตรา ๘ แห่งกฎหมายอาญา ให้ใช้กฎหมายที่มีโทษเบาแก่ผู้ต้องหา ฉะนั้นเมื่อความผิดในกรณ๊ย์ฆ่าสัตว์ของตนเองอยู่ที่การไม่ได้รับอนุญาตตามกฎหมายปัจจุบันแล้วเครื่องมือที่ใช้ในการ

ฆ่าและทรากสัตว์จึงมิใช่สิ่งของที่ใช้สำหรับกระทำผิดหรือได้มาจาการกระทำผิด จึงพิพากษาแก้ศาลอุทธรณ์ ยืนตามศาลชั้นต้น