คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 593/2494

คณะตุลาการรัฐธรรมนูญได้มีคำวินิจฉัยที่ ต.2/2494 ลงวันที่ 4 มกราคม 2494 วินิจฉัยว่า ความในมาตรา 6 แห่ง พ.ร.บ.การพะนัน 2478 ไม่ขัดต่อบทรัฐธรรมนูญ มาตรา 30 ฉะนั้นศาลจึงอาศัยข้อความตาม พ.ร.บ.การพะนัน 2478 มาตรา 6 วินิจฉัยลงโทษจำเลย

โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยเล่นการพะนันไพ่ผ่องจีน เกินเวลาผิดเงื่อนไขในใบอนุญาต ขอให้ลงโทษจำเลยตาม พ.ร.บ.การพนัน ๒๔๗๘

จำเลยที่ ๑-๒-๓-๔-๕-๑๑ รับสารภาพ ส่วนจำเลยที่ ๖-๗-๘-๙-๑๐ ปฏิเสธว่ามิได้กระทำผิด รับเพียงว่าได้อยู่ในห้องด้วย แต่มิได้เล่นการพะนันรายนี้

ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยทุกคนตามฟ้อง

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

นายลำดวน งามจิตต์จำเลยที่ ๑๐ ฎีกาคัดค้านว่าพ.ร.บ.การพะนัน ๒๔๗๘ มาตรา ๖ ขัดต่อรัฐธรรมนูญมาตรา ๓๐

ศาลฎีกาเห็นว่า ได้มีคำวินิจฉัยของคณะกรรมการตุลาการรัฐธรรมนูญที่ ต.๒/๒๔๙๔ ลงวันที่ ๔ มกราคม ๒๔๙๔ ไว้แล้วว่าความในมาตรา ๖ แห่ง พ.ร.บ.การพะนัน ๒๔๗๘ ไม่ขัดต่อบทรัฐธรรมนูญมาตรา ๓๐ ฎีกาจำเลยฟังไม่ขึ้น

จึงพิพากษายืน