คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 594/2502

โจทก์ฟ้องขับไล่จำเลยโดยอ้างว่าจำเลยประพฤติผิดสัญญาเช่า

ศาลชั้นต้นพิจารณาและฟังข้อเท็จจริงเป็นยุติไปแล้วว่าจำเลยมิได้ประพฤติผิดสัญญาเช่าเพียงเท่านี้โจทก์ก็ต้องแพ้คดีเสียแล้วฎีกาของโจทก์เรื่องอำนาจฟ้องจึงไม่จำเป็นที่จะต้องวินิจฉัยเพราะไม่ทำให้ผลคดีเปลี่ยนแปลงไปได้

โจทก์ฟ้องขับไล่และเรียกค่าเสียหายอ้างว่า จำเลยผิดสัญญาเช่าเพราะจำเลยรื้อห้องส้วมเก่าและตัดฝาห้องครัวออก

จำเลยต่อสู้ว่าไม่ได้ทำผิดสัญญาเช่า และว่าโจทก์ไม่ใช่เจ้าของไม่มีอำนาจฟ้อง

ศาลชั้นต้นฟังว่าจำเลยไม่ได้ทำผิดสัญญาและการที่โจทก์เชิดนายพอนขึ้นเป็นเจ้าของห้องพิพาทฟ้องขับไล่จำเลยมาครั้งหนึ่งแล้วโจทก์กลับใช้สิทธิของตนเป็นเจ้าของฟ้องขับไล่จำเลยในคดีนี้อีกเป็นการใช้สิทธิไม่สุจริต โจทก์จึงไม่มีสิทธิฟ้องขับไล่จำเลยพิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์ ศาลชั้นต้นสั่งรับอุทธรณ์เฉพาะข้อกฎหมายที่ว่าโจทก์มีสิทธิฟ้องขับไล่จำเลยได้หรือไม่เท่านั้น

ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า โจทก์ไม่มีอำนาจฟ้อง พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งรับในข้อกฎหมายที่ว่าโจทก์มีอำนาจฟ้องหรือไม่

ศาลฎีกาเห็นว่า โจทก์ฟ้องจำเลยโดยอ้างว่าจำเลยประพฤติผิดสัญญาเช่า ศาลชั้นต้นพิจารณาและฟังข้อเท็จจริงเป็นยุติไปแล้วว่าจำเลยมิได้ประพฤติผิดสัญญาเช่า เพียงเท่านี้โจทก์ก็ต้องแพ้คดีเสียแล้ว ฎีกาของโจทก์เรื่องอำนาจฟ้องจึงไม่จำเป็นที่จะต้องวินิจฉัยเพราะถึงอย่างไรก็ไม่ทำให้ผลแห่งคดีเปลี่ยนแปลงไปได้

พิพากษาให้ยกฎีกาโจทก์