คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 595/2482

ขับรถยนตร์สาธารณจดทะเบียนประเภทรถบรรทุกของ แล้วรับผู้โดยสารที่อาศัยกันไปหรือที่ควบคุมสิ่งของไปด้วย เช่นนี้ไม่มีความผิด

จำเลยขับรถยนตร์สาธารณะจดทะเบียนประเภทบรรทุกของ รับจ้างบรรทุกของไปส่ง ขากลับมีคนนั่งมาด้วย ๑๐ คนเศษพร้อมทั้งสิ่งของที่บรรทุกมา คนเหล่านั้นไม่ได้เสียค่าโดยสาร

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตาม พ.ร.บ.รถยนตร์ ม.๗,๓๒

ศาลฎีกาตัดสินว่ารถยนตร์สาธารณะนั้นหมายถึงรถยนตร์รับจ้างบรรทุกคนโดยสารหรือของ จริงอยู่ตาม ม.๗ วรรค ๒ ไม่มีคำว่ารับจ้างก็จริง แต่ความในตอนท้ายทำให้เข้าใจว่าหมายถึงรถรับจ้างบรรทุกคนโดยสารนั้นเอง ไม่มีที่ใดที่บังคับให้มีการจดทะเบียนรถยนตร์รับส่งคนอาศัยไปชั่วครั้งคราว ที่ศาลอุทธรณ์ให้ยกฟ้องโจทก์ชอบแล้ว ยืนตาม