โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เป็นบริษัทจำกัดจดทะเบียนในประเทศอังกฤษ เป็นผู้ผลิตกระดาษทำสะอาด ใช้ซื่อเครื่องหมายการค้าอักษรโรมันว่า "แอนเดร๊กซ์" โดยจดทะเบียนไว้ต่อกระทรวงเศรษฐการตั้งแต่ พ.ศ. ๒๔๙๘ เรื่อยมา ตั้งแต่เดือนมีนาคม ๒๕๐๘ บริษัทจำเลยที่ ๑ และจำเลยที่ ๒ ในฐานะกรรมการบริษัท จำเลยที่ ๑ ได้ทำหรือนำเข้ามาจำหน่ายซึ่งกระดาษทำสะอาด ใช้ชื่อเครื่องมหายการค้าอักษรโรมันว่า "แอนเดร๊กซ์" อยู่ในรูปวงกลม มีดอกไม้ใบไม้ประดับทั้งภายในและนอก อันเป็นการเลียนเครื่องหมายการค้าของโจทก์ และเอารูปรอยประดิษฐ์สินค้าของโจทก์มาใช้ทำให้ประชาชนหลงเข้าใจว่าเป็นสินค้าของโจทก์ ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๗๒, ๒๗๓, ๒๗๔ , ๒๗๕, ๘๓, ๘๔, ๘๕, ๘๖, ๘๗, ๘๘ และสั่งริบและทำลายห่อกระดาษที่ใช้ทั้งหมด
ศาลไต่สวนมูลฟ้องและสั่งประทับฟ้อง
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นฟังว่า โจทก์จดทะเบียนเครื่องหมายการค้า "แอนเดร๊กซ์" ไว้อย่างเดียวมิได้จดทะเบียนลวดลาย สี และข้อความอื่น ๆ ไว้ด้วย หากแต่ได้ใช้เป็นส่วนประกอบกับคำ "แอนเดร๊กซ์" มาแล้วแต่เดิมมา วินิจฉัยว่า จำเลยไม่ผิดฐานปลอมเครื่องหมายการค้าของโจทก์ และฐานเอารูปรอยประดิษฐ์ข้อความสินค้าของโจทก์มาใช้ แต่การใช้ชื่อเครื่องหมายการค้าดังกล่าวบนกระดาษห่อ ซึ่งมีรูป ลวดลาย สี และข้อความคล้ายคลึงกับของโจทก์ ถือว่าเป็นการเลียนเครื่องหมายการค้าของโจทก์ โดยเจตนาให้ประชาชนหลงเชื่อว่าเป็นสินค้าของโจทก์ พิพากษาว่า จำเลยทั้งสองมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๗๔, ๒๗๕ ให้ลงโทษตามมาตรา ๒๗๔ อันเป็นบทหนักตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๙๐ ปรับจำเลยที่ ๑ เป็นเงิน ๘๐๐ บาท จำคุกจำเลยที่ ๑ ไว้ ๑ เดือน ปรับ ๘๐๐ บาท แต่โทษจำคุกให้รอไว้มีกำหนด ๑ ปี ไม่สั่งริบและทำลายห่อกระดาษของจำเลยที่ใช้กระทำผิดตามที่ขอ เพราะไม่ปรากฏว่ามีอยู่หรือไม่ และที่ไหน คำขอของโจทก์นอกจากนี้ให้ยก
จำเลยทั้งสองอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิเคราะห์เครื่องหมายการค้าของโจทก์ซึ่งจดทะเบียนไว้แต่เฉพาะชื่อ "แอนเดร๊กซ์" ซึ่งพิมพ์ด้วยตัวพิมพ์ใหญ่อักษรโรมัน ลวดลายประดิษฐ์หรือสีสรรอย่างอื่นไม่มีเลย ส่วนของจำเลยคำว่า "แอนเดร๊กซ์" เป็นอักษรโรมันคำพิมพ์ใหญ่เฉพาะตัว "S" และอยู่ภายในวงกลม พิมพ์สอดสี มีลวดลายประดิษฐ์เป็นรูปดอกไม้ ภายในและนอกวงกลมด้วยแล้ว เห็นว่า มีความผิดแผกแตกต่างกันชัดแจ้ง ไม่อาจทำให้ประชาชนหลงเชื่อว่าเป็นเครื่องหมายการค้าของโจทก์ กรณีไม่เป็นการเลียนเครื่องหมายการค้าของโจทก์ พิพากษาแก้ ให้ยกฟ้องในข้อที่จำเลยทั้งสองมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๒๗๔, ๒๗๕ นอกนั้นให้เป็นไปตามศาลชั้นต้น
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาพิเคราะห์พยานหลักฐานทั้งสองฝ่ายประกอบด้วยเอกสารท้ายฟ้องแล้ว เห็นว่าเป็นการเลียนแบบแทบทุกอย่าง ผิดกันตรงที่จำเลยเติมอักษร "S" แทนอักษร "A" ของโจทก์ การออกเสียงก็เป็น ๒ พยางค์เหมือนกัน หากผู้พูดและฟังไม่ชัดก็อาจผิดหลงง่าย เพียงแต่ปิดพยางค์หน้าไว้ ก็ไม่อาจรู้ได้ถึงความแตกต่างระหว่างเครื่องหมายการค้าของโจทก์และจำเลย ทั้งรูปลักษณะสี รอยประดิษฐ์ ก็คล้ายคลึงกัน การที่จำเลยนำเครื่องหมายการค้าที่มีลักษณะคล้ายคลึงกับของโจทก์มาใช้กับสินค้าประเภทเดียวกัน ในระยะที่โจทก์ได้จำหน่ายสินค้าประเภทนี้มานานปีแล้ว จนเป็นที่แพร่หลาย ย่อมแสดงเจตนาไม่สุจริต พิพากษาแก้คำพิพากษาศาลอุทธรณ์ในข้อให้ยกฟ้องโจทก์ ให้บังคับคดีตามศาลชั้นต้นทุกประการ