คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 598/2480

ข้อวินิจฉัยที่ว่าโจทก์เอาเปรียบจำเลยในเชิงคดีจึงไม่ยอมให้แก้ฟ้องนั้นเป็นข้อวินิจฉัยในปัญหาข้อเท็จจริง

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยเป็นผู้ร้ายลักทรัพย์ของ ส. ขอให้ลงโทษตาม ม. ๒๙๓-๒๙๔ ๗๒ ปรากฎว่าเมื่อสืบพะยายโจทก์แล้ว ไม่ได้ความว่าจำเลยลักทรัพย์ตามฟ้อง โจทก์จึงยี่นคำร้องขอแก้ฟ้องว่า จำเลยรับของโจรขอให้ลงโทษตาม ม. ๓๒๑ ด้วย

ศาลล่างทั้ง ๒ เห็นว่า โจทก์เอาเปรียบจำเลยในทางเชิงคดี จึงไม่ยอมให้แก้ฟ้องโดยให้ยกคำร้องของโจทก์เสีย

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ศาลล่างพิพากษายืนกันมาว่าโจทก์เอาเปรียบจำเลยในเชิงการยื่นคำร้องขอแก้ฟ้อง โจทก์จะฎีกาคัดค้านคำวินิจฉัยของ ศาลอุทรณ์ในข้อเท็จจริงชั้นนี้ไม่ได้ ให้ยกฎีกาโจทก์