คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 6/2508

ศาลชั้นต้นพิพากษาปรับจำเลยเพียงคนละไม่เกินหนึ่งพันบาท และให้ริบของกลางบางส่วน ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นให้คืนของกลางทั้งหมดนั้น การริบของกลางก็จัดเป็นโทษชนิดหนึ่ง จึงต้องห้ามฎีกาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 220

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยได้บังอาจเล่นการพนันบิลเลียดอันเป็นการพนันประเภท ข. อันดับ ๒๓ แห่งพระราชบัญญัติการพนัน พ.ศ.๒๔๗๘ พนันเอาทรัพย์สินกันโดยไม่ได้รับอนุญาต จำเลยที่ ๑ เป็นเจ้าสำนัก ขอให้ลงโทษและริบของกลาง

จำเลยให้การรับสารภาพ

ศาลชั้นต้นพิพากษาปรับและริบของกลางบางส่วน

จำเลยที่ ๑ อุทธรณ์ขอไม่ให้ริบของกลาง

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้คืนของกลางแก่จำเลย

โจทก์ฎีกาว่า ความร้ายรงแห่งการกระทำผิดของจำเลยมีมาก ควรริบของกลางทั้งหมด

ศาลฎีกาเห็นว่า

คดีนี้ ศาลชั้นต้นพิพากษาปรับจำเลยแต่เพียงคนละไม่เกินหนึ่งพันบาท และให้ริบของกลางบางส่วน ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นให้คืนของกลางทั้งหมดแก่จำเลย การริบของกลางก็จัดเป็นโทษชนิดหนึ่ง ฉะนั้น คดีจึงเข้าอยู่ในประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา ๒๒๐ ซึ่งห้ามมิให้ฎีกาในข้อเท็จจริง

พิพากษาให้ยกฎีกาโจทก์