คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 60/2488

ฆ่าสุกรในระหว่างเวลาใช้ พ.ร.บ.ฆ่าขายโคกระบือแพะแกะและสุกร พ.ศ.2481 คดีมาถึงศาลฎีกาเมื่อใช้ พ.ร.บ.อากรฆ่าสัตว์ พ.ศ.2488 นั้น ปัญหาในเรื่องริบทรัพย์ศาลต้องใช้ พ.ร.บ.อากรฆ่าสัตว์ พ.ศ.2488 ซึ่งให้ฆ่าสัตว์โดยได้รับอนุญาต ฉะนั้นทรากสัตว์ที่ฆ่าริบไม่ได้.

จำเลยฆ่าสุกรของจำเลยเอง โจทก์ขอให้ลงโทษตาม พ.ร.บ.ฆ่าขายโคกระบือและสุกร พ.ศ.๒๔๘๑ และริบของกลาง

ศาลล่างทั้งสองพิพากษาต้องกันให้ลงโทษจำเลยตามฟ้อง แต่ไม่ริบทรากสุกรของกลาง

โจทก์ฎีกา ขอให้ริบทรากสุกรของกลาง

ศาลฎีกาเห็นว่าบัดนี้มีพ.ร.บ.อากรฆ่าสัตว์ พ.ศ.๒๔๘๘ ยกเลิก พ.ร.บ.ฆ่าโค ฯลฯ พ.ศ.๒๔๘๑ เสียแล้วและบัญญัติให้ความผิดอยู่ที่การไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานการริบทรัพย์ก็เป็นโทษชนิดหนึ่งตามมาตรา ๘ แห่งกฎหมายอาญาให้ใช้กฎหมายที่มีโทษเบาแก้ผู้ต้องหา ฉะนั้นเมื่อความผิดในกรณีย์ฆ่าสัตว์ของตนเองอยู่ที่การไม่ได้รับอนุญาตตามกฎหมายปัจจุบันแล้ว ทรากสัตว์ที่ฆ่าจึงมิใช่สิ่งของที่ใช่สำหรับการกระทำผิดหรือได้มาจากการกระทำผิด จึงพิพากษายืน