คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 600/2502

การที่จำเลยใช้ปืนซึ่งเป็นอาวุธร้ายแรงยิงผู้เสียหาย แม้ยิงเพียงทีเดียวแล้วหนีไป แต่ยิงบริเวณลำตัวซึ่งเป็นส่วนสำคัญของร่างกาย ถ้าถูกที่สำคัญในบริเวณนั้น ผู้เสียหายก็ต้องตาย เป็นการเพียงพอที่จะเห็นได้แล้วว่า จำเลยมีเจตนาจะฆ่า การที่จำเลยไม่ทำร้ายซ้ำเติมอีก อาจเป็นเพราะจำเลยหมดกระสุนปืน หรือเพราะต้องการหนีโดยรีบด่วนก็ได้ เพียงเท่านี้ไม่เป็นเหตุที่จะชี้ว่าจำเลยไม่มีเจตนาที่จะฆ่า

ได้ความว่าจำเลยใช้ปืนยิงนายนวล ทองอยู่ ๑ ครั้ง ถูกบริเวณลำตัวแล้วจำเลยหนีไป

ศาลฎีกาพิพากษายืนตามศาลล่างทั้งสองว่า จำเลยผิดฐานพยายามฆ่าคนตามประมวลกฎหมายอาญา ม. ๒๘๘ , ๘๐ ให้จำคุกจำเลย ๑๐ ปี

ข้อวินิจฉัยของศาลฎีกามีว่า การที่จำเลยใช้ปืนที่เป็นอาวุธร้ายแรงยิงเขาและยิงตามบริเวณลำตัวซึ่งเป็นส่วนสำคัญของร่างกาย ถ้าถูกที่สำคัญในบริเวณนั้น ผู้เสียหายก็ต้องตาย เป็นการเพียงพอที่จะเห็นได้แล้วว่าจำเลยมีเจตนาจะฆ่า การที่จำเลยไม่ทำร้ายซ้ำเติมอีก อาจเป็นเพราะจำเลยหมดกระสุนปืน หรือเพราะต้องการหนีโดยรีบด่วนก็ได้ เพียงเท่านี้ไม่เป็นเหตุที่จะชี้ว่าจำเลยไม่มีเจตนาที่จะฆ่า