จำเลยเอาปืนยิงภรรยาถูกข้างกกขาซ้ายแผลกลมกว้าง ๑ เซ็นติเมตร์ รักษา ๑ เดือนหาย แต่พอยันได้เดินได้ หุงข้าวได้
ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตาม ม.๒๕๖(๘) จำคุก ๕ ปี ๑ เดือน
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าบาดแผลของภรรยาจำเลยไม่ใช่สาหัส พิพากษาแก้ให้ลงโทษจำเลยตาม ม.๒๕๔ จำคุก ๒ ปี ๑ เดือน
โจทก์ฎีกาว่าบาดแผลของผู้บาดเจ็บถึงสาหัสศาล
ศาลฎีกาตัดสินว่าระหว่างผู้บาดเจ็บป่วยเจ็บนี้ยังทำการบ้านเรือนได้ นับว่าเป็นการงานโดยปกติ ส่วนอาชีพทำนาก็ปรากฏว่าระหว่างป่วยเจ็บไม่ใช่ฤดูทำนา ตามกฎหมายข้อนี้เห็นได้ว่ามุ่งหมายถึงประโยชน์ที่ต้องขาดไปจากการทำมาหากินโดยปกติเห็นว่าบาดแผล เช่นนี้ยังเรียกว่าถึงสาหัสไม่ได้ พิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์