คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 604/2482

จำเลยจดคำให้การชั้นสอบสวนมิได้จดต่อหน้าบุคคล 2 คน เมื่อข้าหลวงสอบถามจำเลย ๆ ก็ยืนยันว่าการเป็นไปตามที่จดไว้ในคำให้การนั้น ซึ่งไม่ตรงกับความในเรื่องสถานที่ ๆ จดคำให้การ ทั้งมิได้จดต่อหน้าบุคคล 2 คนนั้นดังนี้จำเลยมีผิดฐานแจ้งความเท็จ

จำเลยจดคำให้การของ พ.ในชั้นสอบสวนมิได้จดต่อหน้า ส.และ ค. เมื่อข้อหลวงประจำจังหวัดถามจำเลย ๆ ก็ยืนยันว่าการเป็นไปตามที่จดไว้ในคำให้การนั้น ซึ่งไม่ตรงกับความจริงในเรื่องสถานที่ ๆ จดคำให้การ ทั้งมิได้จดต่อหน้า ส. และ ค. โจทก์จึงฟ้องหาว่าจำเลยแจ้งความเท็จ

ศาลอุทธรณ์เห็นว่าคำเท็จเหล่านี้ไม่ใช่สาระสำคัญในกรณีพิพาท มิอาจทำให้สาธารณชนหรือผู้ใดเสียหาย พิพากษาให้ยกฟ้อง

ศาลฎีกาตัดสินว่า ถ้อยคำที่จำเลยให้การแก่ข้าหลวงประจำจังหวัดนั้น จำเลยรู้แล้วว่าเป็นเท็จและอาจทำให้เสียหายแก่ทางราชการอันเกี่ยวกับการสอบสวนเรื่องนั้นได้ความผิดฐานแจ้งความเท็จไม่จำเป็นว่าคำเท็จนั้น ๆ จะต้องเป็นสาระสำคัญในกรณีพิพาทเสมอไป เพียงแต่อาจทำให้ผู้อื่นหรือสาธารณชนเสียหายได้แล้วก็ต้องมีความผิดลงโทษจำเลยตามมาตรา ๑๑๘