คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 606/2481

ในคดีฟ้องเรียกเงินกู้จำเลยส่งใบรับเงินต่อศาลเมื่อสืบพะยานโจทก์เสร็จแล้วนั้นนับว่าฝ่าฝืนวิธีพิจารณาความแพ่ง ม.90 แต่ศาลก็ยอมรับฟังได้ตาม ม.87 วรรค 2

โจทก์ฟ้องเรียกเงินกู้จำเลยต่อสู้ว่าใช้แล้วโดยมีใบรับ แต่จำเลยส่งใบรับเงินต่อศาลเมื่อสืบพะยานโจทก์แล้ว ศาลชั้นต้นยอมรับฟัง แล้วพิพากษายกฟ้องโจทก์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกาว่าศาลรับฟังใบรับเงินนั้นไม่ได้

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ศาลยอมรับใบรับเงินเป็นหลักฐานก็เพราะเป็นหลักฐานสำคัญซึ่งเกี่ยวกับประเด็นสำคัญแห่งคดี เข้าข้อยกเว้นตาม ประมวลวิธีพิจารณาความอาญา ม.๘๗ ข้อ ๒ แม้จะฝ่าฝืน ม.๙๐ ศาลก็ยอมรับฟังได้ และศาลก็ยอมให้โจทก์นำพะยานมาสืบหักล้างได้แล้ว จึงพิพากษายืนตามศาลล่าง