คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 606/2492

ขณะพะยานพบจำเลยกับพวกพาโคของเจ้าทรัพย์ไปนั้น เป็นเวลาพระอาทิตย์จวนจะขึ้นของคืนที่โคหายนั้นเอง และที่ ๆ พะยานพบจำเลยกับพวกพาโคไปก็ห่างจากที่โคหาย ราว 200 เส้นเท่านั้น รูปคดีบ่งชัดว่าจำเลยกับพวกเป็นผู้ร้ายลักโครายนี้ จำเลยต้องมีความผิดฐานลักทรัพย์

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานสมคบกันลักทรัพย์ หรือรับของโจร จำเลยให้การปฏิเสธ ศาลชั้นต้นจำคุกนายอ่อนจำเลยตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๙๔ มีกำหนด ๒ ปี ยกฟ้องนายเนาว์จำเลย

ศาลอุทธรณ์แก้ว่า นายอ่อนจำเลยมีผิดตามมาตรา ๓๒๑ จำคุก ๑ ปี นอกนั้นยืนตาม

โจทก์ฎีกา,

ศาลฎีกาเห็นว่า ขณะที่นายชายพบนายอ่อนจำเลยกับพวกพาโคของเจ้าทรัพย์ไปนั้น เป็นเวลาพระอาทิตย์จวนจะขึ้นของคืนใดที่โคหายนั้นเอง และที่นายชายพบจำเลยกับพวก พาโคไป ก็ห่างจากที่โคหายราว ๒๐๐ เส้น รูปคดีบ่งชัดว่า นายอ่อนจำเลยกับพวกเป็นผู้ร้ายลักโครายนี้

พิพากษาแก้ ให้บังคับคดีไปตามศาลชั้นต้น