คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 611/2489

เมื่อกฎหมายให้ผู้พิพากษาลงนามในคำพิพากษาได้แล้วก็ย่อมเป็นผู้ทำคำพิพากษาได้ด้วย

ผู้พิพากษาหัวหน้าศาลแขวงนั้น แม้มิได้นั่งพิจารณาก็มีอำนาจพิพากษาคดีเพียงคนเดียวได้

ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 2/2489

ศาลแขวงลงโทษจำเลยฐานทำร้ายร่างกาย

จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์เห็นว่า ผู้พิพากษาหัวหน้าศาลนายเดียวลงนามในคำพิพากษาโดยมิได้นั่งพิจารณา ไม่ถูกต้องตามพระธรรมนูญศาลยุติธรรม จึงให้ยกคำพิพากษา แล้วดำเนินการให้ถูกต้องตามกฎหมายต่อไป

โจทก์ฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่า การพิจารณาพิพากษาคดีของผู้พิพากษานั้น ผู้พิพากษาทุก ๆ นายเป็นองค์คณะและเป็นผู้ที่พิพากษาคดีนั้นด้วยกันทุกคน จะแยกว่าคน 1 เป็นผู้ทำคำพิพากษาและคนอื่น ๆ เป็นแต่ลงชื่อเพื่อให้ครบองค์คณะนั้นหาถูกต้องไม่ สำหรับศาลแขวงผู้พิพากษานายเดียวก็เป็นองค์คณะ ตามพระธรรมนูญศาลยุติธรรม มาตรา 10 นั้น แม้หัวหน้าศาลไม่ได้นั่งพิจารณาก็ให้ลงลายมือชื่อในคำพิพากษาได้ ซึ่งหมายถึงการพิพากษาคดีนั่นเอง จึงพิพากษายกคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ให้ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยต่อไปตามกระบวนความ