คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 614-615/2474

กิริยาอย่างไรเรียกว่าสมคบกัน

ตัวการอาจรับโทษไม่เท่ากันได้

ได้ความว่า ม.จำเลยไปเรียกนายเต๊บผู้ตายที่บ้านเพื่อขอต้ายส่องทางนายเต๊ปถือต้ายลงไปเพื่อส่งให้ ค.จำเลยก็เอามีดแทงนายเต๊บ ๑ ที แล ผ.จำเลยแทงซ้ำอีก ๑ ที แล้ว ค.กับ ผ.วิ่งหนีไป ส่วน ม.ยังยืนอยู่ตามเดิม ทันใดนั้นนายเม้งลงไปถามว่าอะไรกัน ม.กลับแทงเอานายเม้งอีก แล้วก็วิ่งหนีไป ปรากฎว่า ต.ตายในคืนนั้น ส่วนนายเม้งมีบาดเจ็บจากราวนมไปถึงต้นแขนลึกถึงกะดูก รักษาเกือบ ๒๐ วันจึงหายดังนี้

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ค.ผ.จำเลยมีผิดตาม ม.๒๔๙ ให้จำคุก ค.๒๐ ปี ผ.๑๕ ปี ส่วน ม.นั้นหาได้สมคบกับ ค. แล ผ.ด้วยไม่ ม.มีผิดฐานทำร้ายนายเม้งตาม ม.๒๕๔ กะทงเดียวให้จำคุก ๑ ปี