คดีนี้ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยทั้ง ๓ คนฐานฆ่าคนตายโดยเจตนา ลดโทษจำเลยที่ ๑,๒ ฐานเป็นเด็กและรับสารภาพตาม ม.๒๔๙,๖๓๕๔/๕๘,๕๘ ทวิ แก้ไขใหม่,๕๙ คงจำคุกจำเลยที่ ๑, ๕ปี จำเลยที่ ๒, ๓ ปี ๙ เดือน ลดโทษจำเลยที่ ๓ ฐานปราณีตาม ม. ๒๔๙-๖๓,๕๙ จำคุก ๗ ปี ๖ เดือน
โจทก์จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ยกฟ้องนายเสงี่ยม จำเลยที่ ๓
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาฟังว่านายเสงี่ยมจำเลยได้สมคบกับนายครุธ นายสมนึก ทำร้ายนายม้วนถึงตายโดยเจตนาจริงดังข้อหา .แต่ข้อนี้โจทก์คัดค้านว่าศาลจังหวัดยกเหตุผลนอกหลักเกณฑ์ของ ก.ม.มาปราณีลดโทษให้นายเสงี่ยมจำเลยนั้นศาลฎีกาเห็นว่าเหตุปราณีที่ศาลจังหวัดยกมาว่าจำเลยเป็นคนมีความประพฤติเรียบร้อยไม่เคยกระทำผิดมาแต่ก่อนก็เป็นเหตุผลทำนองเดียวกับ ม. ๕๙ บัญญัติ "ผู้กระทำผิดมีคุณความดีมาแต่ก่อน" นั้นเอง ซึ่งศาลมีอำนาจที่จะใช้ดุลยพินิจตามควรแก่กรณีลดโทษให้จำเลยได้ ตามความข้างท้ายตอน ๒ ของ ม.๕๙ หาใช่เป็นเหตุที่นอกหลักเกณฑ์ของ ก.ม.ดั่งที่โจทก์กล่าวไม่ ข้อคัดค้านของโจทก์นี้จึงฟังไม่ขึ้น
จึงพิพากษาแก้คำพิพากษาศาลอุทธรณ์ให้บังคับคดีลงโทษนายเสงี่ยมจำเลยไปตามคำพิพากษาของศาลจังหวัดหล่มสัก