คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 62/2499

เมื่อคู่ความตกลงท้ากันให้ผู้ชำนาญการพิเศษพิสูจน์ลายเซ็นชื่อและลายพิมพ์นิ้วมือจำเลยในหนังสือสัญญากู้เงิน ถ้าใช่ของจำเลย ๆ ยอมแพ้ ถ้าไม่ใช่ทั้งลายเซ็นและลายพิมพ์นิ้วมือของจำเลยแล้วโจทก์ยอมแพ้.เมื่อผลการพิสูจน์ปรากฏว่าลายเซ็นนั้นไม่ใช่แต่ลายพิมพ์นิ้วมือไม่สามารถพิสูจน์ได้เช่นนี้.ยังหาปรับให้โจทก์แพ้ตามคำท้าได้ไม่.จำต้องดำเนินการพิจารณาคดีต่อไปเสมือนไม่มีคำท้า.

โจทก์ฟ้องเรียกเงินกู้ตามหลักฐานหนังสือสัญญากู้เงิน.จำเลยให้การปฏิเสธและว่าสัญญากู้นั้นปลอม คู่ความตกลงท้ากันให้ผู้ชำนาญการพิเศษตรวจพิสูจน์ลายเซ็นและลายพิมพ์นิ้วมือในหนังสือสัญญากู้เงินนั้น ถ้าใช่ของจำเลย ๆ ยอมแพ้ ถ้าไม่ใช่ทั้งลายเซ็นและลายพิมพ์นิ้วมือของจำเลยโจทก์ยอมแพ้.ปรากฏผลการพิสูจน์ว่าลายเซ็นชื่อไม่ใช่ของจำเลยแต่ลายพิมพ์นิ้วมือเลอะเลือนพิสูจน์ไม่ได้ดังนี้

ศาลชั้นต้นเห็นว่าแม้การพิสูจน์ยืนยันเฉพาะลายเซ็นชื่อ ลายพิมพ์มิได้ยืนยันก็ดีโจทก์พิสูจน์ไม่ได้ พิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์เห็นว่าเมื่อลายพิมพ์นิ้วมือยังตรวจไม่ได้คำท้าที่จะให้โจทก์แพ้ยังไม่สัมฤทธิผล คู่ความกลับไปอยู่ในฐานะเดิม จึงย้อนให้ศาลชั้นต้นพิจารณาพิพากษาใหม่.

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่าตามคำท้าโจทก์จะเป็นฝ่ายแพ้ต่อเมื่อพิสูจน์ได้ครบทั้งสองอย่างว่าไม่ใช่.ก็เมื่อพิสูจน์ไปแล้วแต่เพียงลายเซ็นชื่ออย่างเดียว ลายพิมพ์นิ้วมือไม่สามารถพิสูจน์ได้เช่นนี้ ยังไม่เข้าข่ายที่จะปรับให้โจทก์เป็นฝ่ายแพ้ตามข้อตกลงแห่งคำท้า ต้องดำเนินการพิจารณาต่อไปตามที่ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยมา

พิพากษายืน