คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 621/2544

ศาลแรงงานกลางรับฟังข้อเท็จจริงว่าจำเลยประสบภาวะขาดทุนจริงแต่ผลประกอบการในปี 2542 ขาดทุนน้อยกว่าปี 2541 และจำเลยยังได้เปิดสถานที่ขายคอนกรีตเพิ่มขึ้นอีก 2 แห่ง แสดงว่ากิจการของจำเลยดีขึ้น การเลิกจ้างโจทก์เป็นเพียงนโยบายลดค่าใช้จ่ายเท่านั้นเป็นการเลิกจ้างไม่เป็นธรรม ดังนั้น ที่จำเลยอุทธรณ์ว่าจำเลยประสบภาวะขาดทุนอย่างหนักในปี พ.ศ. 2541 และ 2542จำเป็นต้องลดค่าใช้จ่ายต่าง ๆ รวมทั้งปรับโครงสร้างทางบุคลากรด้วยเพื่อให้กิจการของจำเลยอยู่ต่อไปได้ การที่จำเลยเลิกจ้างโจทก์มิใช่เป็นการกลั่นแกล้งเป็นการเลิกจ้างที่มีเหตุอันสมควร ไม่เป็นการเลิกจ้างที่ไม่เป็นธรรมนั้น เป็นกรณีที่ต้องนำข้อเท็จจริงที่รับฟังยุติแล้วว่าจำเลยประสบภาวะขาดทุนในปี พ.ศ. 2541 และ 2542และการที่จำเลยเลิกจ้างโจทก์อันสืบเนื่องจากสาเหตุดังกล่าวเป็นการเลิกจ้างที่มีเหตุอันสมควรหรือไม่ ซึ่งถือได้ว่าเป็นอุทธรณ์ในข้อกฎหมาย

จำเลยอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งว่า คำฟ้องอุทธรณ์เป็นการอุทธรณ์ในข้อเท็จจริง ต้องห้ามอุทธรณ์ตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522 มาตรา 54ไม่รับอุทธรณ์

จำเลยยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งว่า การเลิกจ้างโจทก์เป็นกรณีมีเหตุสมควรและมีสาเหตุเพียงพอที่จะเลิกจ้างโจทก์ได้ เนื่องจากจำเลยประสบภาวะขาดทุนอย่างมาก 2 ปี ติดต่อกันจึงไม่อาจถือได้ว่าเป็นการเลิกจ้างโดยไม่เป็นธรรม ดังนั้น ที่จำเลยอุทธรณ์ว่าจำเลยเลิกจ้างโจทก์เป็นการเลิกจ้างที่ไม่เป็นธรรมหรือไม่เป็นการอุทธรณ์ในข้อกฎหมายและหากการเลิกจ้างของจำเลยไม่เป็นการเลิกจ้างโดยไม่เป็นธรรมแล้วโจทก์ย่อมไม่มีสิทธิตามกฎหมายที่จะได้รับเงินหรือเรียกร้องเงินค่าเสียหายจากจำเลยโปรดรับอุทธรณ์ของจำเลยไว้พิจารณาต่อไป

โจทก์แถลงคัดค้าน

ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยจ่ายค่าเสียหายจากการเลิกจ้างที่ไม่เป็นธรรม จำนวน 215,000 บาทแก่โจทก์ คำขออื่นให้ยก

จำเลยอุทธรณ์ ศาลแรงงานกลางมีคำสั่งไม่รับดังกล่าว

จำเลยจึงยื่นคำร้องอุทธรณ์นี้

ศาลฎีกามีคำสั่งว่า "พิเคราะห์แล้ว เห็นว่า ศาลแรงงานกลางรับฟังข้อเท็จจริงว่าจำเลยประสบภาวะขาดทุนจริง แต่ผลประกอบการของจำเลยในปี 2542 ขาดทุนน้อยกว่าปี 2541 และจำเลยยังได้เปิดสถานที่ขายคอนกรีตเพิ่มขึ้นอีก 2 แห่งแสดงว่ากิจการของจำเลยดีขึ้น การที่จำเลยเลิกจ้างโจทก์เป็นเพียงนโยบายลดค่าใช้จ่ายเท่านั้น เป็นการเลิกจ้างที่ไม่เป็นธรรม ที่จำเลยอุทธรณ์ว่า จำเลยประสบภาวะขาดทุนอย่างหนักในปี 2541 และ 2542 จำเลยจำเป็นต้องลดค่าใช้จ่ายต่าง ๆ ของจำเลยรวมทั้งปรับโครงสร้างทางบุคลากรด้วยเพื่อให้กิจการของจำเลยอยู่ต่อไปได้ การที่จำเลยเลิกจ้างโจทก์มิใช่เป็นการกลั่นแกล้งเป็นการเลิกจ้างที่มีเหตุอันสมควร ไม่เป็นการเลิกจ้างที่ไม่เป็นธรรมนั้นตามอุทธรณ์ของจำเลยดังกล่าว เป็นกรณีที่ต้องนำข้อเท็จจริงที่รับฟังยุติแล้วว่าจำเลยประสบภาวะขาดทุนในปี 2541 และ 2542 และการที่จำเลยเลิกจ้างโจทก์อันสืบเนื่องจากสาเหตุดังกล่าวเป็นการเลิกจ้างที่มีเหตุอันสมควรหรือไม่ ซึ่งถือได้ว่าเป็นอุทธรณ์ในข้อกฎหมายที่ศาลแรงงานกลางไม่รับอุทธรณ์ของจำเลยนั้นศาลฎีกาไม่เห็นพ้องด้วย ให้รับอุทธรณ์ของจำเลยไว้ดำเนินการต่อไป