คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 624/2529

คำฟ้องด้วยวาจาของโจทก์กล่าวว่าจำเลยทั้งสองร่วมกันฉายภาพยนตร์อันลามกประกอบด้วยภาพเปลือยและการแสดงความสัมพันธ์ทางเพศเป็นการแสดงอวดต่อประชาชนเพื่อประสงค์แห่งการค้าและโดยการค้าณโรงภาพยนตร์เป็นการบรรยายฟ้องที่ครบองค์ความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา287และเป็นคำฟ้องที่มีข้อเท็จจริงพอสมควรที่จะให้จำเลยเข้าใจข้อหาได้ดีตามที่กำหนดไว้ในประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา158(5)แล้วส่วนข้อที่ว่าคำฟ้องไม่ปรากฏว่าแสดงความสัมพันธ์ทางเพศอย่างไรและเปลือยอย่างใดนั้น.เป็นเรื่องรายละเอียดที่จะต้องนำสืบในชั้นพิจารณาในกรณีที่จำเลยทั้งสองให้การปฏิเสธเมื่อจำเลยทั้งสองให้การรับสารภาพจึงแสดงว่าจำเลยทั้งสองเข้าใจสภาพแห่งข้อหาได้ดีฟ้องโจทก์จึงไม่เคลือบคลุม.

โจทก์ ฟ้อง คดี ด้วย วาจา ขอ ให้ ศาล ลงโทษ จำเลย ทั้ง สอง ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 33, 83, 287 พระราชบัญญัติ ภาพยนตร์ พุทธศักราช2473 มาตรา 4, 5, 20, 21 และ ริบ ของกลาง

จำเลย ทั้ง สอง ให้การ รับสารภาพ

ศาลชั้นต้น พิพากษา ว่า จำเลย ทั้ง สอง มี ความผิด ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 33, 83, 287 พระราชบัญญัติ ภาพยนตร์ พุทธศักราช2473 มาตรา 4, 5, 20, 21 รับสารภาพ ลดโทษ ให้ กึ่งหนึ่ง ฐาน ฉายภาพยนตร์ โดย มิได้ รับ อนุญาต ปรับ คนละ 500 บาท ฐาน แพร่หลายภาพยนตร์ อัน ลามก เพื่อ ความ ประสงค์ แห่ง การค้า ให้ จำคุก คนละ 6เดือน และ ปรับ คนละ 2,500 บาท รวม จำคุก คนละ 6 เดือน ปรับ คนละ 3,000บาท ให้ รอ การ ลงโทษ จำคุก ไว้ คนละ 3 ปี ริบ ของกลาง

โจทก์ และ จำเลย ทั้ง สอง อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์ พิพากษา แก้ เป็น ว่า ไม่ รอ การ ลงโทษ และ ไม่ ปรับนอกจาก ที่ แก้ ให้ เป็น ไป ตาม คำพิพากษา ศาลชั้นต้น

จำเลย ทั้ง สอง ฎีกา

ศาลฎีกา วินิจฉัย ว่า ปรากฏ ใน คำฟ้อง ด้วย วาจา ของ โจทก์ ว่า จำเลยทั้ง สอง ร่วมกัน ฉาย ภาพยนตร์ อัน ลามก ประกอบด้วย ภาพเปลือย และการ แสดง ความสัมพันธ์ ทางเพศ เป็น การ แสดง อวด ต่อ ประชาชน เพื่อความ ประสงค์ แห่ง การค้า และ โดย การค้า ณ โรงภาพยนตร์ ปิรามิด เป็นการ บรรยายฟ้อง ที่ ครบ องค์ความผิด ตาม ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 287และ เป็น คำฟ้อง ที่ มี ข้อเท็จจริง พอ สมควร ที่ จะ ให้ จำเลย เข้าใจข้อหา ได้ ดี ตาม ที่ กำหนด ไว้ ใน ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 158 (5) แล้ว ส่วน ข้อ ที่ ว่า คำฟ้อง ไม่ ปรากฏ ว่า แสดงความสัมพันธ์ ทางเพศ อย่างไร และ เปลือย อย่างใด นั้น เป็น เรื่อง ของรายละเอียด ที่ จะ ต้อง นำสืบ ใน ชั้น พิจารณา ใน กรณี ที่ จำเลยทั้ง สอง ให้การ ปฏิเสธ เมื่อ จำเลย ทั้งสอง ให้การ รับสารภาพ จึงแสดง ว่า จำเลย ทั้ง สอง เข้าใจ สภาพ แห่ง ข้อหา ได้ ดี ฟ้อง โจทก์ จึงไม่ เคลือบคลุม

พิพากษา แก้ เป็น ว่า ให้ วาง โทษ จำคุก จำเลย ทั้ง สอง คนละ 6 เดือนปรับ คนละ 3,000 บาท ให้ รอ การ ลงโทษ จำเลย ทั้งสอง มี กำหนด 5 ปีริบ ของกลาง.