คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 626-628/2500

เจ้าหนี้ตาม มาตรา91 นั้นหมายถึงเจ้าหนี้ที่เป็นคนไทยหรือต่างประเทศที่อยู่นอกราชอาณาจักรแต่ มาตรา178 นั้น บัญญัติถึงเจ้าหนี้ต่างประเทศซึ่งมีภูมิลำเนาอยู่นอกราชอาณาจักรโดยเฉพาะมิได้หมายความถึงคนไทยด้วยและหนี้ที่เกิดนั้นมิได้กำหนดว่าจะต้องเกิดขึ้นที่ไหน

เจ้าหนี้ซึ่งมีภูมิลำเนาอยู่นอกราชอาณาจักร 3 ราย ยื่นคำขอรับชำระหนี้ค่าจ้าง ชั้นแรกขอในฐานะเป็นเจ้าหนี้ต่างประเทศแล้วเปลี่ยนเป็นเจ้าหนี้ธรรมดา เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์สอบสวนแล้วเสนอความเห็นว่าควรให้ยกคำขอเสียเพราะหลักฐานไม่พอ ศาลแพ่งเห็นชอบด้วย ผู้ขอทั้ง 3 อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายกคำสั่งศาลแพ่ง ให้เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ให้เจ้าหนี้พิสูจน์ตาม พ.ร.บ.ล้มละลาย ม.178 เสียก่อนแล้วให้ศาลแพ่งมีคำสั่งใหม่ตามรูปความ

เจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า (1) ความใน ม. 91 แห่ง พ.ร.บ.ล้มละลายหมายถึงเจ้าหนี้ที่เป็นคนไทยหรือต่างประเทศที่อยู่นอกราชอาณาจักรส่วน ม. 178 มิได้หมายความถึงคนไทย ส่วนหนี้นั้นไม่มีกฎหมายกำหนดว่าเกิดที่ไหน เพราะฉะนั้นที่ศาลอุทธรณ์ว่า เจ้าหนี้ทั้ง 3 รายนี้เป็นเจ้าหนี้ตาม ม. 178 เป็นการชอบแล้ว (2) ตามข้อเท็จจริงที่ปรากฏพอฟังได้แล้วว่าผู้ล้มละลายเป็นหนี้เจ้าหนี้ทั้ง 3 รายอยู่จริงจึงพิพากษายืน