คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 629/2533

เครื่องหมายการค้าของโจทก์แบบหนึ่งเป็นตัวอักษรโรมันอ่านว่าสแตนเล่ย์ อีกแบบหนึ่งเป็นตัวอักษรโรมันอยู่ด้านบนตัวอักษรไทยอยู่ด้านล่างทั้งตัวอักษรโรมันและตัวอักษรไทยอ่านว่า สแตนเล่ย์ทั้งสองแบบอยู่ในกรอบสี่เหลี่ยมผืนผ้ารูปคล้ายใบมีดโกน ตัวอักษรสีโปร่ง แต่กรอบสีทึบ ส่วนเครื่องหมายการค้าของจำเลยเป็นอักษรโรมันอ่านว่า แสตนอัพ อยู่ในกรอบสี่เหลี่ยมรูปร่างคล้ายไม้นวดแป้งตัวอักษรสีทึบ ส่วนกรอบสี่เหลี่ยมสีโปร่ง เครื่องหมายการค้าของโจทก์ตัวอักษรอยู่ติดกันทั้งหมด ส่วนเครื่องหมายการค้าของจำเลยตัวอักษรแยกกันเป็นสองส่วน คือคำว่า แสตนกับคำว่าอัพ อยู่ห่างกันเห็นได้ว่าเครื่องหมายการค้าของโจทก์และจำเลยมีลักษณะแตกต่างกันทั้งตัวอักษร สี และกรอบ คำว่า สแตนเล่ย์เป็นชื่อเฉพาะไม่มีความหมาย ส่วนคำว่า แสตนอัพ นั้น เป็นภาษาอังกฤษแปลว่ายืนขึ้น เครื่องหมายการค้าของจำเลยจึงไม่เหมือนหรือคล้ายเครื่องหมายการค้าของโจทก์ จนถึงนับได้ว่าเป็นการลวงสาธารณชนให้หลงผิดได้ว่า เครื่องหมายการค้าของจำเลยคือ เครื่องหมายการค้าของโจทก์

โจทก์ฟ้องขอให้ศาลพิพากษาว่า เครื่องหมายการค้าที่จำเลยยื่นคำขอจดทะเบียนเหมือนคล้ายกับเครื่องหมายการค้าของโจทก์จำเลยไม่มีสิทธิใช้เป็นเครื่องหมายการค้าสำหรับสินค้าจำพวก13 ทั้งหมด ให้จำเลยถอนคำขอจดทะเบียนนั้น ถ้าไม่ถอนให้ถือเอาคำพิพากษาแทนการแสดงเจตนาของจำเลย ห้ามจำเลยใช้เครื่องหมายการค้าดังกล่าวกับสินค้าจำพวก 13 ทั้งหมด จำเลยทั้งสองให้การว่าเครื่องหมายการค้าของจำเลยไม่เหมือนและไม่คล้ายกับเครื่องหมายการค้าของโจทก์ไม่ทำให้สาธารณชนหลงผิด จนนับได้ว่าเป็นการลวงสาธารณชนนายทะเบียนเครื่องหมายการค้าชอบที่จะจดทะเบียนให้จำเลยได้ที่นายทะเบียนเครื่องหมายการค้ายกคำคัดค้านของโจทก์นั้นชอบแล้วขอให้ยกฟ้อง ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้องโจทก์ โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ที่โจทก์ฎีกาว่าเครื่องหมายการค้าของจำเลยเหมือนหรือคล้ายเครื่องหมายการค้าของโจทก์จนถึงนับได้ว่าเป็นการลวงสาธารณชนนั้น พิเคราะห์แล้ว เห็นว่าเครื่องหมายการค้าของโจทก์ตามเอกสารท้ายฟ้องหมายเลข 2 และ 3 นั้น แบบหนึ่งเป็นตัวอักษรโรมันอ่านว่า สแตนเล่ย์ อีกแบบหนึ่งเป็นตัวอักษรโรมันอยู่ด้านบนตัวอักษรไทยอยู่ด้านล่าง ทั้งตัวอักษรโรมันและตัวอักษรไทยอ่านว่าสแตนเล่ย์ทั้งสองแบบอยู่ในกรอบสี่เหลี่ยมผืนผ้ารูปคล้ายใบมีดโกนตัวอักษรสีโปร่ง แต่กรอบสีทึบ ส่วนเครื่องหมายการค้าของจำเลยตามเอกสารท้ายฟ้องหมายเลข 5 นั้นเป็นอักษรโรมันอ่านว่า แสตนอัพอยู่ในกรอบสี่เหลี่ยมรูปร่างคล้ายไม้นวดแป้ง ตัวอักษรสีทึบส่วนกรอบสี่เหลี่ยมสีโปร่ง เครื่องหมายการค้าของโจทก์นั้นตัวอักษรอยู่ติดกันทั้งหมด ส่วนตัวอักษรเครื่องหมายการค้าของจำเลยแยกกันเป็นสองส่วน คือคำว่าแสตนกับคำว่าอัพอยู่ห่างกัน เห็นได้ว่าเครื่องหมายการค้าของโจทก์และจำเลยมีลักษณะแตกต่างกันทั้งตัวอักษรสี และกรอบ นอกจากนี้คำว่าสแตนเล่ย์นั้นเป็นชื่อเฉพาะไม่มีความหมาย ส่วนคำว่าแสตนอัพนั้นเป็นภาษาอังกฤษแปลว่ายืนขึ้นศาลฎีกาเห็นพ้องด้วยกับคำวินิจฉัยของศาลล่างทั้งสองว่าเครื่องหมายการค้าของจำเลยไม่เหมือนหรือคล้ายเครื่องหมายการค้าของโจทก์จนถึงนับได้ว่าเป็นการลวงสาธารณชนให้หลงผิดได้ว่าเครื่องหมายการค้าของจำเลยคือเครื่องหมายการค้าของโจทก์ ฎีกาโจทก์ฟังไม่ขึ้น"

พิพากษายืน