คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 6301/2533

ภาพพิมพ์ของกลางเป็นภาพหญิงสาวซึ่งมีบางภาพเปิดเผยเต้านมอย่างโจ่งแจ้ง ส่วนที่อวัยวะเพศแม้จะมีผ้าอาภรณ์ปกปิดไว้ แต่ก็ปกปิดไว้อย่างหมิ่นเหม่ ซึ่งนอกจากจะอยู่ในอิริยาบทที่ไม่เรียบร้อยไม่น่าดูแล้ว ยังอยู่ในอิริยาบทที่น่าเกลียดน่าบัดสีอีกด้วยกล่าวคือ มีบางภาพอยู่ในอิริยาบทนอนก็นอนหงายถ่างขาออกอย่างกว้างทำนองเจตนาเพื่ออวดอวัยวะเพศอย่างเด่นชัด ส่วนภาพที่อยู่ในอิริยาบทนั่งก็นั่งถ่างขาออกแม้จะมีผ้าปกปิดอวัยวะเพศก็เป็นผ้าบางใส ซึ่งแสดงว่าต้องการอวดอวัยวะเพศเช่นเดียวกับภาพในอิริยาบทนอนดังกล่าว จึงเป็นภาพที่มีเจตนายั่วยุให้บังเกิดความใคร่ทางกามารมณ์โดยตรง ถือเป็นภาพลามกตามความหมายที่บัญญัติไว้ในประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 287(1). การบังคับค่าปรับเอาแก่นิติบุคคลนั้น จะกักขังแทนค่าปรับไม่ได้.

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยทั้งสองตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา287, 83 ริบของกลาง

จำเลยทั้งสองให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับว่า จำเลยทั้งสองมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 287 (1), 83 จำเลยที่ 1 ลงโทษจำคุกและปรับ จำเลยที่ 2 ลงโทษปรับ โทษจำคุกสำหรับจำเลยที่ 1 ให้รอการลงโทษไว้ 2 ปี ไม่ชำระค่าปรับจัดการตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 29,30 ของกลางริบ

จำเลยทั้งสองฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า สำหรับภาพหญิงสาวในภาพพิมพ์ของกลางที่จำเลยทั้งสองร่วมกันทำขึ้นและมีไว้นั้น มีบางภาพเปิดเผยเต้านมอย่างโจ่งแจ้ง ส่วนที่อวัยวะเพศแม้จะมีผ้าอาภรณ์ปกปิดไว้ แต่ก็ปกปิดไว้อย่างหมิ่นเหม่ ซึ่งนอกจากจะอยู่ในอิริยาบทที่ไม่เรียบร้อยไม่น่าดูแล้ว ยังอยู่ในอิริยาบทที่น่าเกลียดน่าบัดสีอีกด้วยกล่าวคือมีบางภาพที่อยู่ในอิริยาบทนอนก็นอนหงายถ่างขอออกอย่างกว้างขวางทำนองเจตนาเพื่ออวดอวัยวะเพศอย่างเด่นชัด ส่วนภาพที่อยู่ในอิริยาบทนั่งก็นั่งถ่างขาออก แม้จะมีผ้าปกปิดอวัยวะเพศก็เป็นผ้าบางใส ซึ่งแสดงว่าต้องการอวดอวัยวะเพศเช่นเดียวกับภาพในอิริยาบทนอนดังที่ได้วินิจฉัยมาแล้วข้างต้น จึงเป็นภาพที่มีเจตนายั่วยุให้บังเกิดความใคร่ในทางกามารมณ์โดยตรง ดังนี้ ถือว่าเป็นภาพลามก ที่จำเลยทั้งสองฎีกาว่าภาพการประกวดนางสาวไทย ซึ่งแสดงส่วนสัดของร่างกายเมื่อเปรียบเทียบกับภาพพิมพ์หมาย จ.4 แล้วก็ต้องเป็นภาพลามกไปด้วยนั้น เห็นว่าภาพการประกวดนางสาวไทยจะเป็นภาพลามกหรือไม่ ก็ไม่ทำให้จำเลยทั้งสองพ้นผิดไปได้ การกระทำของจำเลยทั้งสองจึงเป็นความผิดตามโจทก์ฟ้อง

พิพากษายืน แต่เฉพาะจำเลยที่ 2 เป็นนิติบุคคลจะกักขังแทนค่าปรับไม่ได้ จึงให้จัดการตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 29 แต่ประการเดียว.