คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 632/2492

ฟ้องโจทก์กล่าวชัดว่า จำเลยมาขอทำนาในปี พ.ศ.2488-2489ครั้น พ.ศ.2490 โจทก์จะเอาคืนจำเลยไม่ยอมให้ การที่โจทก์มิได้ระบุวันหรือเดือนที่จำเลยมาขอทำไม่เป็นเหตุที่จะถือว่าเป็นฟ้องเคลือบคลุมเพราะวันเดือนที่ขอทำไม่ใช่ข้อสำคัญในคดี

ผู้มีสิทธิรับมรดกไม่ได้ปกครองภายใน 1 ปี ภายหลังเข้ามาขออาศัยผู้มีสิทธิรับมรดก ซึ่งปกครองตลอดมาดังนี้ ผู้ที่ปกครองฟ้องขับไล่ผู้ขออาศัยได้ โดยถือว่าผู้ขออาศัยหมดสิทธิแล้ว

โจทก์ฟ้องว่า โจทก์และบุตรทั้ง 3 ได้ถือสิทธิครอบครองเป็นเจ้าของทรัพย์อันเป็นมรดกนายนัดนางลั่นและนางอิ่มผู้ตายมาแต่ฝ่ายเดียว พ.ศ. 2488-2489 จำเลยทั้งสองมาขอทำนามรดกนายนัดนางลั่นโจทก์อนุญาตให้ทำ ครั้นปี พ.ศ. 2490 โจทก์จะเอานาคืน จำเลยทั้งสองไม่ให้และแย่งทำ ทำให้โจทก์เสียหายจึงขอให้ศาลห้ามมิให้จำเลยเกี่ยวข้องต่อไป และเรียกค่าเสียหาย จำเลยให้การต่อสู้ในข้อเท็จจริงและตัดฟ้องว่า ที่โจทก์ฟ้องว่าจำเลยอาศัยทำนานั้น โจทก์มิได้อ้างวันเดือนปีให้ชัดเจน จึงเป็นฟ้องเคลือบคลุมศาลชั้นต้นฟังว่า ฟ้องไม่เคลือบคลุม แล้วพิพากษาให้แบ่งนามรดกระหว่างโจทก์จำเลย ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้โจทก์ชนะคดีตามฟ้อง

นายแจ้งจำเลยฎีกา

ศาลฎีกาฟังว่า จำเลยหมดสิทธิในมรดก ส่วนที่ว่าฟ้องเคลือบคลุมนั้น ตามฟ้องได้ความชัดแล้วว่า จำเลยมาขอทำนาในปี พ.ศ. 2488-2489 ครั้นปี พ.ศ. 2490 โจทก์จะเอาคืน จำเลยไม่ยอมให้ การที่โจทก์มิได้ระบุวันเดือนที่จำเลยมาขอทำ ไม่เป็นเหตุที่จะถือว่าเป็นฟ้องเคลือบคลุมเพราะวันเดือนที่ขอทำไม่ใช่ข้อสำคัญในคดีนี้

พิพากษายืน