คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 635/2485

กฎหมายที่ยกขึ้นฏีกาต้องปรากฏว่าได้ยกขึ้นกันมาแล้วในศาลชั้นต้น+ศาลอุทธรณ์

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยวิ่งราวทรัพย์คือสร้อยคอทองคำของนางส่วนไป ๑ สาย เหตุเกิดที่ตำบลบ้านเลน ขอให้ลงโทษ ศาลชั้นต้นพิจารณาไม่เชื่อพยานโจทก์เห็นว่าคดียังเป็นที่สงสัย จึงพิพากษายกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้จำคุกจำเลย ๒ ปีตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา ๒๙๓

จำเลยฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่าข้อเท็จจริงฟังได้ว่าจำเลยเป็นคนร้ายรายนี้จริง ส่วนข้อที่จำเลยเถียงว่าเหตุเกิดที่ตำบลบ้านพลับไม่ใช่บ้านเลนนั้นเป็นแต่เถียงขึ้นมาในชั้นอุทธรณ์ข้างเดียว มิได้ยกขึ้ยโต้เถียงมาแต่ศาลชั้นต้นจึงต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา ๑๙๕ พิพากษายืน