คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 639/2487

ไนคดีรับของโจรวันที่โจทกล่าวไนฟ้องค่างกับวันที่จับของกลางจากจำเลย ไม่ไช่ข้อเท็ดจิงที่ความไนนั้นทางพิจารนาต่างกับวันที่ไนฟ้อง เพราะสาลมิได้ถือเอาวัน+ของกลางได้เปนวันที่จำเลย+ผิด.

โจทฟ้องว่า เวลากลางคืนระหว่างพระอาทิจตกวันที่ ๒๔ เมสายนถึงเวลาพระอาทิจขึ้นวันที่ ๒๕ มีคนร้ายลักจักรซิงเกอรกับกันไกรเหล็กของผู้เสียกายไปโดยจำเลยสมคบกันลักหรือรับของโจร ต่อมาเจ้าพนักงานจับจำเลยได้พร้อมด้วยของกลาง

สาลชั้นต้นและสาลอุธรน์พิพากสาลงโทส

นายสุบินจำเลยดีกาว่า โจทฟ้องว่าจำเลยลักทรัพย์หรือรับของโจร เหตุเกิดเมื่อระหว่างพระอาทิจตกวันที่ ๒๔ เมสายนถึงพระอาทิจขึ้นวันที่ ๒๕ แต่ทางพิจานาได้ความว่าพบจักรของกลางหยู่ไนความครอบครองของจำเลยพายหลังวันที่โจทฟ้องหลายวัน จึงแตกต่างจากฟ้องต้องยกฟ้องตามประมวนกดหมายวิธีพิจารนาความอาญามาตรา ๑๙๒

สาลดีกาเห็นว่า ฟ้องโจทได้กล่าวถึงวันที่จำเลยทำผิดแล้ว คือไนระหว่างเวลาพระอาทิจตกวันที่ ๒๔ เมสายน ๒๔๘๖ ถึงเวลาพระอาทิจขึ้นวันที่ ๒๕ เมสายน ๒๔๘๖ ข้อที่จำเลยว่าจับของกลางได้จากจำเลยพายหลังวันโจทฟ้องตั้งหลายวันนั้น มิได้ถือว่า วันที่จับของกลางได้เปนวันที่จำเลยกะทำผิด จึงพิพากสายืนตามสางล่าง