คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 646/2490

เจ้าทุกข์ถูกกลุ้มรุมทำร้ายมาก่อนและกำลังวิ่งไลกันมาจำเลยวิ่งข้ามถนนไปตีเจ้าทุกข์โดยไม่ปรากฎว่าได้มีการสมคบหรือคนร้ายได้เรียกร้องให้ช่วยทำร้ายเจ้าทุกข์ ดังนี้ จำเลยคงมีผิดแต่ฉะเพาะกรรมที่จำเลยได้กระทำลง

ได้ความว่า เจ้าทุกข์ถูกจีนประมาณ ๑๐๐ คนไล่ ทำร้ายมีบาดแผลสาหัส ศาลอุทธรณ์พิพากษาลงโทษจำเลยทั้งสองตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา ๒๕๖ ฐานทำร้ายร่างกายสาหัส

จำเลยทั้งสองฎีกา ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่านายคิมเม้งจำเลยไม่ได้กระทำผิด ส่วนนายเซียะฮีจำเลยนั้น ศาลฎีกาเห็นว่า พะยานหลักฐานฟังได้ว่าได้ทำร้ายร่างกายเจ้าทุกข์จริง แต่ที่ศาลอุทธรณ์ลงโทษตามมาตรา ๒๕๖ นั้น ศาลฎีกาไม่เห็นพ้องด้วย เพราะทางพิจารณาได้ความเพียงว่า นายเซียฮีจำเลยพาหาบเร่มาขายอยู่ที่ข้างถนน เมื่อเห็นพวกจีนไล่ตีเข้าทุกข์ก็วิ่งข้ามถนนไปผสมตีเจ้าทุกข์ด้วย ไม่ปรากฎว่ามีการสมคบกันมาแต่ต้น หรือคนร้ายได้ขอร้องให้นายเซียฮี จำเลยช่วยทำร้ายเจ้าทุกข์แต่ประการใด บาดแผลสาหัสของเจ้าทุกข์คือแผลถูกแทงเข้าช่องท้อง ไม่ใช่แผลที่นายเซียะฮีตีด้วยได้ไม้คานและบาดแผลที่ถูกแทงนั้นได้เกิดมาก่อนแล้ว ไม่ปรากฎว่านายเซียะฮีได้รู้เห็นในการแทงนั้นด้วย นายเซียะฮีจำเลยจึงควรได้รับโทษตามผลที่ตนกระทำเท่านั้น พิพากษาแก้ให้ลงโทษนายเซียะฮีตามมาตรา ๒๕๔