คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 651-654/2472

ปล้นทำร้ายเจ้าทรัพย์มีบาดเจ็บสาหัส วิธีพิจารณาอาญา ศาลล่างลงโทษฐานเป็นผู้สมรู้ในการปล้น แต่มีพะยานบ่งชัดว่าเป็นผู้กระทำผิดด้วย โจทก์ไม่ฎีกาขึ้นมา ศาลฎีกาไม่แก้โทษ คำรับชั้นไต่สวนที่เป็นประโยชน์แก่คดี ศาลลดฐานปราณีให้โทษเพิ่มแลลดเสมอกันให้หักกลบลบกันไป

คดีนี้ศาลเดิมตัดสินว่า บ.ก.ค.ว. จำเลยมีผิดฐานปล้นทรัพย์ทำให้เจ้าทรัพย์บาดเจ็บสาหัสตาม ม.๓๐๑ ตอน ๒ ให้จำคุกคนละ ๒๐ ปี คำรับของ บ.ในชั้นไต่สวน ( ปฏิเสธชั้นศาล ) ไม่ควรได้รับความปราณีแลไม่ต้องเพิ่มโทษฐานไม่เข็ดหลาบ ส่วน ป.จำเลยมีผิดฐานสมรู้ตาม ม.๖๕ ให้จำคุก ๑๓ ปี ๔ เดือน

ศาลอุทธรณ์เห็นว่าคำรับของ บ.มีประโยชน์แก่คดี แต่เมื่อโทษเพิ่มแลลดเสมอกัน จึงให้กักกลบลบกันไปไม่ต้องเพิ่มแลลด นอกนี้ยืนตามศาลเดิม

ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์แลกล่าวว่าคดีส่วนตัว ป.จำเลยนั้นโจทก์มีพะยานมั่นคงบ่งชื่อว่าได้กระทำผิดด้วย แต่โจทก์มิได้ฎีกาคัดค้านความผิดขึ้นมา ที่ศาลล่างวางโทษเพียงสมรู้จึงเป็นผลดีอยู่แล้ว ให้ยกฎีกาเสีย