คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 652/2501

ปัญหาที่ว่า การที่จำเลยทำไม้ที่ตัดฟันแล้วให้เป็นเหลี่ยมเป็นการเกินกว่าความจำเป็นเพื่อการชักลากไม้หรือไม่นั้นเป็นปัญหาข้อเท็จจริง เมื่อศาลล่างทั้งสองพิพากษายืนตามกันมาให้ยกฟ้องโจทก์โจทก์จึงฎีกาในปัญหาข้อนี้ไม่ได้

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยมีไม้แปรรูปเนื้อไม้ 4.46 ลูกบาศก์เมตรไว้ในครอบครองภายในเขตควบคุมการแปรรูปไม้โดยไม่รับอนุญาต

จำเลยปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงว่า จำเลยตัดไม้ 1 ต้นที่ได้รับอนุญาตแล้วจำเลยทำไม้ให้เป็นท่อนเหลี่ยม เพื่อสะดวกแก่การชักลาก ณ ที่ตอไม้นั้นเอง จึงพิพากษายืนตามกันมาว่าจำเลยไม่ผิดตามฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า การที่จำเลยทำไม้ให้เป็นเหลี่ยมเกินกว่าความจำเป็นเพื่อการชักลากไม้หรือไม่นั้น เป็นข้อเท็จจริง ต้องห้ามฎีกาตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 219 จึงให้ยกฎีกาโจทก์