คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 653/2492

โจทก์ฟ้องขอหย่าจากการเป็นสามีภริยากับจำเลย และขอแบ่งสินสมรสทางพิจารณาได้ความว่าโจทก์จำเลยไม่เป็นสามีภริยากัน ศาลก็ไม่จำต้องวินิจฉัยในเรื่องเหตุหย่าและในเรื่องแบ่งทรัพย์ต่อไป

โจทก์ฟ้องขอให้ศาลพิพากษาให้โจทก์จำเลยหย่าขาดจากสามีภริยากันและแบ่งสินสมรส จำเลยให้การว่าโจทก์จำเลยแต่งงานกันภายหลังกฎหมายว่าด้วยการจดทะเบียนสมรส แต่ไม่ได้จดทะเบียน และต่อมาได้เลิกร้างกันไป จนโจทก์ได้สามีใหม่ โจทก์จำเลยไม่มีสินสมรสทรัพย์ที่โจทก์ฟ้องเป็นทรัพย์ที่จำเลยทำมาหาได้ระหว่างอยู่กินด้วยกันกับภริยาใหม่ ศาลชั้นต้นฟังว่าโจทก์ไม่มีฐานะเป็นภริยาจำเลยไม่มีสิทธิฟ้องคดีนี้ และเหตุหย่าฟังไม่ได้ พิพากษายกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้โจทก์จำเลยหย่าขาดจากกัน และแบ่งสินสมรสอย่างชายหาบ หญิงคอน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาฟังว่า โจทก์จำเลยได้แต่งงานกันภายหลังประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ บรรพ 5 และไม่ได้จดทะเบียนสมรสจึงไม่ใช่สามีภริยากัน เมื่อเช่นนี้ก็ไม่ต้องวินิจฉัยในเรื่องหย่าและในเรื่องแบ่งทรัพย์

พิพากษากลับ ให้ยกฟ้อง