คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 679/2486

คู่ความยื่นอุธรน์ต่อสาลพายไนกำหนดอายุความอุธรน์หนึ่งเดือน พร้อมด้วยยื่นคำร้องขอว่าความหย่างคนอนาถา หลังนั้น 7 วันก็ขอเสียค่าทำเนียมและวางเงินค่าทำเนียมที่ต้องไช้ตามคำพิพากสาสาลชั้นต้น เช่นนี้ สาลสั่งรับอุธรน์นั้นไว้พิจารนาได้ แม้วันเสียค่าทำเนียมและวางเงินค่าทำเนียมดังกล่าวแล้วจะเกินอายุความอุธรน์หนึ่งเดือนก็ตาม

ปัญหาที่มาสู้สาลดีกามีหยู่ว่า โจทยื่นอุธรน์พายไนกำหนดอายุอุธรน์ ๑ เดือนพร้อมด้วยยื่นคำร้องขอว่าความหย่างคนอนาคา หลังจากนั้น ๗ วันก็ขอเสียค่าทำเนียมและวางเงินค่าทำเนียมที่ต้องไช้ตามคำพิพากสาสาลชั้นต้น เช่นนี้สาลจะรับอุธรน์ของโจทไว้พิจารนาได้หรือไม่ จำเลยค้านว่า สาลจะรับอุธรน์นั้นไว้พิจารนาไม่ได้ เพราะโจทเสียค่าทำเนียมอุธรน์และวางเงินค่าทำเนียมที่ต้องไช้ตามคำพิพากสาสาลชั้นต้นพายหลังยื่นฟ้องอุธรน์ ไนเมื่อเกินอายุอุธรน์หนึ่งเดือนแล้ว

สาลดีกาเห็นว่า โจทยื่นอุธรน์พายไนกำหนดอายุอุธรน์หนึ่งเดือนพร้อมด้วยยื่นคำร้องขอว่าความหย่างคนอนาถาสาลชั้นต้นสั่งไห้นัดไต่สวนคำร้องของโจทตามประมวนกดหมายวิธีพิจารนาความแพ่งมาตรา ๑๕๖ ระหว่างนี้กดหมายไม่ได้บังคับไห้โจทต้องวางเงินค่าทำเนียมที่ต้องไช้ตามคำพิพากสาสาลชั้นต้น หลังจากยื่นคำร้องขอว่าความหย่างคนอนาถาแล้ว ๗ วัน โจทก็ขอเสียค่าทำเนียมและวางเงินค่าทำเนียมที่ต้องไช้ตามคำพิพากสาสาลชั้นต้น ฉะนั้นที่สาลชั้นต้นอนุญาตและสั่งรับอุธรน์ของโจท จึงเห็นว่าสาลชั้นต้นสั่งชอบแล้ว โดยอาสัยอำนาดตามประมานกดหมายวิธีพิจารนาความแพ่งมาตรา ๑๕๙