โจทฟ้องว่า เจ้าพนักงานค้นเหรียนกสาปน์ได้จากจำเลยรวม ๗๘ บาท ๕ สตางค์ ขอไห้ลงโทส
ได้ความว่จำเลยตั้งร้านค้าขายบุหรี่และเครื่องอุปโภคบริโภคต่าง ๆ มีสินค้าไนร้านประมานสามพันบาทต้องไช้สตางค์แลกทอนไนการซื้อขาย เจ้าพนักงานค้นได้สตางค์แดงและอันละห้าอันละสิบหยู่ไนห้องนอน ๒ กะป๋อง กะป๋องหนึ่งประมาน ๖๔ บาท อีกกะป๋องหนึ่ง ๖ บาท ได้ไนกะป๋องออมสินประมาน ๔ บาท ไนลิ้นชักโต๊ะประมาน ๒ บาท ไนกะบอกไม้ไผ่แขวนติดเสาประมาน ๒ บาท ขนะที่ค้นจำเลยไม่หยู่ไปติดต่อการค้าขายตามบ้านนอก การค้าไนร้านเมียจำเลยเปนผู้จัดทำเก็บสตางค์และถือกุนแจกับค้นพบธนบัตรไนตู้ ๑๕๐๐ บาท
สาลชั้นต้น พิพากสาลงโทสจำเลยจำคุกไว้ ๕ ปี
สาลอุธรน์พิพากสากลับไห้ยกฟ้องโดยเห็นว่าจำนวนสตางค์หยู่ไนความครอบครองของจำเลยไม่เกินสมควรหรือเกินความจำเปน
โจทดีกา สาลดีกาเห็นว่า จำนวนสตางค์ของกลางรายนี้ แม้จะมีจำนวนเกิน ๓๐ บาทอันต้องด้วยข้อสันนิถานไนเบื้องต้นก็ดี แต่เมื่อได้พิจารนาข้อเท็ดจิงถึงถานะแห่งกิจการค้าขายของจำเลยแล้ว เห็นว่าไม่เกินสมควนสำหรับปรกติธุระหรือเกินจำเปนสำหรับการไช้จ่ายปรกติของจำเลย จะฟังว่าจำเลยเปนผู้กะทำการค้าเหรียนกสาปน์ยังไม่ได้ จึงพิพากสายืนตามสาลอุธรน์