คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 685/2478

ลักษณะพะยาน พะยานยานผู้ชำนาญการพิเศษที่เคยเห็นลายมือจำเลยเสมอมาเป็นเวลาตั้ง 10 ปี จำเลยก็ทำงานอยู่ใต้บังคับบัญชา ดังนี้ศาลรับฟัง+พะยานได้ แลอาจถือเสมือนหนึ่งว่าเป็นพะยานชำนาญ +มีอำนาจที่จะเทียบลายมืออันแท้จริงของจำเลยกับลายมือในเอกสารราย+ได้ว่าเป็นลายมือจำเลยมิใช่

จำเลยเป็นเจ้าพนักงานในกรมศุลกากรมีหน้าที่ออกใบรับเงินภาษีขาเข้าได้ทำใบรับเงินปลอมโดยเซ็นชื่อจำเลยลงในใบรับเงินเพื่อแสดงว่าสินค้าที่ส่งเข้ามาได้เสียภาษีโดยถูกต้องแล้ว ข้อที่ว่าจำเลยเป็นผู้ทำใบเสร็จรับเงินปลอมนี้ โจทก์มีคำของ อ.ผู้ทำการแทนสารวัดใหญ่กำกับการสินค้าเข้าและออกเบิกความว่า จำลายมือแลลายเซ็นนามของจำเลยได้โดยจำเลยทำงานอยู่ในบังคับบัญชาของพะยาน ทั้งพะยานได้เคยเห็นลายมือของจำเลยเสมอมาตั้ง 10 ปี

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับคำตัดสินศาลชั้นต้น ว่าจำเลยมีผิดตาม ม.229 ให้จำคุก 2 ปี 6 เดือน

จำเลยฎีกาว่า ศาลอุทธรณ์ฟังคำของ อ.ปากเดียวยังไม่ถูกด้วยวิธีพิจารณา ทั้งโจทก์ไม่มีพะยานผู้ชำนาญมาพิศูจน์

ศาลฎีกาเห็นว่าตามกระบวนวิธีพิจารณามิได้มีบทบัญญัติบังคับให้โจทก์ต้องนำเอาพะยานผู้ชำนาญมาสืบในคดีเรื่องเช่นนี้ทุกเรื่องไป ศาลทรงไว้ซึ่งอำนาจที่จะพิเคราะห์ดูแลวินิจฉัยเอาเองได้โดยเปรียบเทียบเอากับลายมือของจำเลย เห็นว่าคดีนี้เป็นลายมือของจำเลยประกอบด้วยคำให้การของ อ.ซึ่งเคยชินต่อลายมือของจำเลยอาจถือเสมือนหนึ่งว่าเป็นคำให้การของพะยานผู้ชำนาญทั้งกับมีคำรับของจำเลยต่อมูลนายแลชั้นเจ้าพนักงานไต่สวน จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์