คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 686/2523

คดีความผิดตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ.2497 มาตรา 3 (1) ศาลชั้นต้นพิพากษาจำคุกจำเลย 6 เดือน ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน จำเลยฎีกาว่า บัญชีกระแสรายวันเลขที่ 009 ไม่มีชื่อโจทก์เป็นเจ้าของบัญชี โจทก์มิได้กล่าวในฟ้องให้แจ้งชัดว่าโจทก์ได้เปิดบัญชีนั้นโดยใช้นามอื่น เชื่อไม่ได้ว่าโจทก์เป็นผู้เสียหาย ข้อเท็จจริงที่โจทก์บรรยายฟ้องจึงต่างกับข้อเท็จจริงที่ปรากฏทางพิจารณา ดังนี้ เป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 219 ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย

โจทก์ได้ยื่นบัญชีระบุพยานอ้างตนเองเป็นพยานแล้ว เมื่อโจทก์ขออนุญาตเบิกความเป็นครั้งที่สอง ไม่จำเป็นต้องยื่นบัญชีระบุพยานเพิ่มเติมอีก การที่ศาลชั้นต้นอนุญาตให้โจทก์เบิกความเป็นพยานเพิ่มเติมอีกครั้ง เป็นอำนาจของศาลชั้นต้นที่จะอนุญาตได้ ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 228 คำเบิกความของโจทก์ครั้งที่สองจึงชอบด้วยกฎหมาย

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ.๒๔๙๗ มาตรา ๓

ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้ว มีคำสั่งประทับฟ้อง

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาจำคุก ๖ เดือน

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงว่า จำเลยออกเช็คเอกสารหมาย จ.๒ สั่งจ่ายเงินจำนวน ๓๐,๐๐๐ บาท โจทก์รับแลกเช็คนั้นไว้ เมื่อถึงกำหนดเวลาตามเช็คโจทก์นำเช็คเข้าบัญชีกระแสรายวันเลขที่ ๐๐๙ ที่ธนาคารกรุงศรีอยุธยา จำกัด สาขาสวนมะลิ บัญชีดังกล่าวมีชื่อนายเม่งเส็งกับนางเซียงฮวดเป็นเจ้าของบัญชี ชื่อเซียงฮวดเป็นนามแฝงของโจทก์ โจทก์เป็นเจ้าของบัญชีนั้นจึงเป็นผู้เสียหาย ข้อที่จำเลยฎีกาว่าบัญชีกระแสรายวันเลขที่ ๐๐๙ ไม่มีชื่อโจทก์เป็นเจ้าของบัญชี โจทก์มิได้กล่าวในฟ้องให้แจ้งชัดว่าโจทก์ได้เปิดบัญชีนั้นโดยใช้นามอื่น เชื่อไม่ได้ว่าโจทก์เป็นผู้เสียหาย ข้อเท็จจริงที่โจทก์บรรยายฟ้องจึงต่างกับข้อเท็จจริงที่ปรากฏทางพิจารณา ศาลฎีกาเห็นว่าฎีกาจำเลยดังกล่าวเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๒๑๙ พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา (ฉบับที่ ๘) พ.ศ.๒๕๑๗ มาตรา ๖ จึงไม่รับวินิจฉัยให้

โจทก์ได้ยื่นบัญชีระบุพยานอ้างตนเองเป็นพยานแล้ว คดีอยู่ระหว่างพิจารณาสืบพยานโจทก์ ทนายโจทก์ขออนุญาตสืบโจทก์เป็นพยานอีกครั้งหนึ่งซึ่งศาลชั้นต้นอนุญาต เมื่อโจทก์ขออนุญาตเบิกความเป็นครั้งที่สองจึงไม่จำเป็นต้องยื่นบัญชีระบุพยานเพิ่มเติมอีก การที่ศาลชั้นต้นอนุญาตให้โจทก์เบิกความเป็นพยานเพิ่มเติมอีกครั้ง เป็นอำนาจของศาลชั้นต้นที่จะอนุญาตได้ ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๒๒๘ คำเบิกความของโจทก์ครั้งที่สองจึงชอบด้วยกฎหมาย

พิพากษายืน