คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 69/2494

พ.ร.บ.สัตว์พาหนะ พ.ศ.2482 หาได้มีความประสงค์จะลบล้างคำวิเคราะห์ศัพท์ คำว่า " สัตว์พาหนะ " ใน ก.ม.ลักษณะอาญาแต่อย่างใดไม่

จำเลยลักกระบือของผู้เสียหายไป 3 ตัวแม้ปรากฎว่ามีตัวเดียวที่ทำตั๋วพิมพ์รูปพรรณแล้ว ส่วนอีก 2 ตัวยังใช้งานหรือลากเข็นอย่างใดไม่ได้ ทั้งยังมีอายุไม่ถึงกำหนดที่จะต้องทำตั๋วพิมพ์รูปพรรณก็ดี ก็ยังถือได้ว่าจำเลยลักสัตว์พาหนะ 3 ตัว เป็นความผิดตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตาา 296 แล้ว

คดีนี้ ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงว่าจำเลยกับพวกสมคบกันลักกระบือของนายสดไปรวม ๓ ตัวแต่ปรากฎว่า กระบือ ๓ ตัวนี้มีตัวเดียวที่ทำตั๋วพิมพ์รูปพรรณแล้ว ส่วนอีก ๒ ตัวยังใช้งานหรือลากเข็นอย่างใดไม่ได้

ศาลชั้นต้นเห็นว่า กระบือ ๒ ตัวหลังนี้ยังเรียกไม่ได้ว่า เป็นสัตว์พาหนะตามความใน พ.ร.บ.สัตว์พาหนะ พ.ศ.๒๔๘๒ มาตรา ๔,๘, จึงลงโทษจำเลยตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๙๖ ไม่ได้ คงพิพากษาลงโทษจำเลยตามมาตรา ๒๙๔ วรรคท้าย

แต่ศาลอุทธรณ์เห็นว่า สัตว์พาหนะใน พ.ร.บ. สัตว์พาหนะไม่ลบล้างบทวิเคราะห์ศัพท์ใน ก.ม.ลักษณะอาญา แม้สัตว์พาหนะจะยังไม่ถึงกำหนดจะต้องทำตั๋วพิมพ์รูปพรรณก็ยังเป็นสัตว์พาหนะอยู่นั่นเอง จึงพิพากษาแก้ ให้ลงโทษจำเลยตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๙๖

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า พ.ร.บ.สัตว์พาหนะ พ.ศ.๒๔๘๓ ได้แสดงความประสงค์ในคำปรารภว่า " โดยที่สภาผู้แทนลงมติว่า สมควรปรับปรุงกฎหมายว่าด้วยการคุ้มครองกรรมสิทธิและการป้องกันการลักสัตว์พาหนะให้เหมาะสมยิ่งขึ้น ฯลฯ " การที่บัญญัติถึงคำวิเคราะห์ศัพท์และกำหนดวิธีการต่างในเรื่องทำตั๋วพิมพ์รูปพรรณตลอดจนกำหนดอายุของสัตว์จะต้องทำตั๋วพิมพ์รูปพรรณเป็นต้นนั้น ก็อยู่ในกรอบความประสงค์ที่จะคุ้มครองป้องกันดังกล่าวส่วนหนึ่งต่างหาก หาได้มีความประสงค์จะลบล้างคำวิเคราะห์ศัพท์คำว่า " สัตว์พาหนะ " ใน ก.ม.ลักษณะอาญาแต่อย่างใดไม่ ศาลอุทธรณ์พิพากษาชอบแล้ว

พิพากษายืน