คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 690/2498

ใช้เหล็กงัดประตูห้องผู้อื่นในเวลาวิกาลจนประตูแตกแต่ยังถอดสลักประตูไม่ได้ ก็ถูกจับเสียก่อน นับว่าเป็นการลงมือกระทำเพื่อประกอบลักทรัพย์พ้น จากขั้นตระเตรียมการแล้ว

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยใช้เหล็กงัดประตูบ้านของนายเง็กบั้ง แซ่เฮ้ง โดยเจตนาจะลักทรัพย์ในเคหสถาน หากเจ้าพนักงานพบเสียก่อนจึงไม่สำเร็จ ขอให้ลงโทษ

จำเลยปฏิเสธ คงรับเฉพาะข้อเคยต้องโทษ

ศาลชั้นต้นเห็นว่าพยานโจทก์เป็นที่สงสัยและการกระทำของจำเลยอยู่ในชั้นตระเตรียม พิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ลงโทษจำคุกจำเลย ๒ ปี ตาม ก.ม. อาญา ม.๒๙๕,๖๐ กับเพิ่มโทษตาม ม.๗๒ อีก ๑ ใน ๓

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่าในวันเกิดเหตุตำรวจพบจำเลยคนเดียวนั่งยอง ๆ งัดประตูหลังห้องนายเง็กบั้งจึงฉายไปดู จำเลยวิ่งหนีแต่ไล่ตามจับได้ ค้นได้เหล็กปลายแหลมยาวราว ๑ ศอก ตกอยู่ตรงที่จำเลยนั่งมีสีประตูติดที่ปลายเหล็ก ประตูห้องมีรอยถูกงัดแตกที่ตอนกลางกับตอนล่าง แต่ติดสลักข้างในยังเปิดไม่ออก ศาลฎีกาเห็นว่าเป็นการลงมือกระทำเพื่อประกอบการลักทรัพย์แล้ว ไม่ใช่เพียบขั้นตระเตรียมการ ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่าเป็นการพยายามลักทรัพย์ชอบแล้ว พิพากษายืน