คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 690/2507

ข้อเท็จจริงต่างกับฟ้อง โดยโจทก์ฟ้องว่า จำเลยเล่นการพนันไพ่ผสมสิบ ไม่ได้รับอนุญาตจับได้เงินของกลาง 21 บาท แต่บันทึกการจับกุมของพยานโจทก์ปรากฏว่าจับได้เงินเพียง 20 บาท เห็นว่า เป็นแต่เพียงปรากฏว่าจำนวนเงินของกลางตามฟ้องกับตามบันทึกการจับกุมต่างกันไม่ใช่เป็นเรื่องที่ได้ความว่าจำนวนเงินตามคำฟ้องไม่ใช่ความจริง ถึงหากความจริงเป็นดังบันทึกการจับกุม ก็เป็นข้อเท็จจริงที่ผิดเพี้ยนกับคำฟ้องเล็กน้อย ไม่ใช่เป็นเหตุสำคัญที่จะยกฟ้องโจทก์ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 192 ได้

คดีนี้โจทก์ฟ้องจำเลยว่า บังอาจเล่นการพนันไพ่ผสมสิบโดยมิได้รับอนุญาต จึงขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติการพนันท้ายฟ้อง

จำเลยทั้งสองให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยให้ปรับคนละ 160 บาท

จำเลยทั้งสองอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยทั้งสองฎีกาและแถลงการณ์ชั้นฎีกาด้วย ศาลชั้นต้นสั่งรับเป็นฎีกาจำเลยในปัญหาข้อกฎหมายเฉพาะข้อ ก. ข้อเดียว กล่าวคือข้อเท็จจริงต่างกับฟ้อง โจทก์ฟ้องว่าจับได้เงินของกลาง 21 บาท แต่บันทึกการจับกุมของพยานโจทก์ปรากฏว่าจับได้เงินเพียง 20 บาท ขอให้ศาลฎีกาได้โปรดยกฟ้องของโจทก์ ปล่อยจำเลยให้พ้นข้อหาไป

ศาลฎีกาเห็นว่า ปัญหาข้อกฎหมายตามฎีกาข้อ ก. ของจำเลยซึ่งคัดค้านว่า ข้อเท็จจริงต่างจากฟ้องโดยโจทก์ฟ้องว่าจับได้เงินของกลาง21 บาท แต่บันทึกการจับกุมของพยานโจทก์ปรากฏว่าจับได้เงินเพียง20 บาทแล้ว ตามข้อฎีกาของจำเลยเป็นแต่เพียงปรากฏว่าจำนวนเงินของกลางตามฟ้องกับตามบันทึกการจับกุมต่างกัน ไม่ใช่เป็นเรื่องที่ได้ความว่าจำนวนเงินตามคำฟ้องไม่ใช่ความจริง นอกจากนั้นถึงหากความจริงเป็นดังบันทึกการจับกุม ก็เป็นข้อเท็จจริงที่ผิดเพี้ยนกับคำฟ้องเล็กน้อย ไม่ใช่เป็นเหตุสำคัญที่จะยกฟ้องโจทก์ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 192 จึงพิพากษายืนตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ให้ยกฎีกาของจำเลยเสีย